Yaşadığımız süreç normal değildir. Dolasıyla iktidarın doğal ölümünü beklemek sorunların kronikleşmesine ve ödenecek bedellerin katlanmasına neden olacaktır. Bugün muhalefetin görevi sadece erken seçim istemek değil, ülkenin önüne bir yol koymaktır. Türkiye siyasi, ekonomik ve diplomatik krizleri çözme konumunda olan iktidarın çözümsüzlüğü topluma dayattığı, gerçeklikle ilişkisini yitirdiği bir zeminde, her gün ağır bedeller ödeyerek bir bilinmezliğe sürükleniyor. Yaşanan süreçler üzerinde kontrolünü yitirmiş, öngörüleri tutmamış, krizlerin daha da derinleşmemesi için herhangi bir önlem alma imkanı, becerisi, kaynağı kalmamış bir iktidarın bundan sonra var olan olumsuzlukları daha da büyüteceğini öngörmek, ileri sürmek çok zor olmasa gerek. Döviz kurlarındaki tırmanış, 10 büyükelçinin istenmeyen kişi kategorisine alınması, enflasyon, yoksulluk ve işsizliğin can yakan boyutlara ulaşması ve bütün bu sorunlara/krizlere eklenecek nice madde Türkiye’nin kendisine yeni bir yol bulmak zorunda olduğunu göstermektedir. Sürekli bir biçimde yazıp, söylüyoruz. Ülkemizin yaşadığı normal bir süreç değildir. Dolasıyla bu süreci normal karşılamak ve iktidarın doğal ömrünü ya da süresinin bitimini beklemek var olan sorunların daha da kronikleşmesine ve ödenecek bedellerin katlanmasına neden olmaktadır. Bugün için muhalefet için tarihin zorunlu görevi sadece erken seçim istemek değildir, ülkenin önüne yeni bir yol, yeni bir kurtuluş reçetesi koymaktır. Denilebilir ki yasal olarak seçim kararı için TBMM’de çoğunluk muhalefette değil ve erken seçim kararını cumhurbaşkanı alır. Ancak mesele yasal bir çerçevede değerlendirilmeyecek ve kabul edilemeyecek düzeydedir. Ülkemiz tarihinin en büyük çıkmazlarına sokulmuştur ve bundan kurtaracak iktidar potansiyeli mevcut değildir. Bu tür süreçlerde demokratik ülke ve toplumlarda iktidar meşruiyet kazanmak adına seçime gider ancak ülkemizin mevcut durumu ve iktidarın politik kavrayışı bunun çok uzağında olduğu için muhalefetin siyasal ve toplumsal olarak en yüksek perdeden bu talebi gündemleştirmesi ve kaçınılmaz demokratik bir seçenek olarak sunması, savunması gerekmektedir. Mevcut sorunları çözme iradesi kalmamış bir iktidarın ülkeyi sürükleyeceği felaketlerden kurtarmak, var olan yıkımı daha da ağırlaştırmamak adına muhalefetin bir araya gelerek en hızlı biçimde ortak kadro, ortak aday, ortak programla erken seçimi talep etmesi gerekmektedir. Yeni bir yolu en kısa zamanda halkın önüne seçenek olarak sunmayan bir muhalefetin iktidarı istemesi ve yönetme becerisi tartışılır. Ülkenin kader anları yaşanırken iktidarın çözümsüzlüğü ortadayken muhalefetin bir çözüm olarak kendisini topluma sunması zorunludur. Türkiye bir bütün olarak giderek nefes alması zorlaşan ve ağırlaşan bir atmosferde bir umut ışığı ararken bunu çok ciddi bir biçimde sunmamak muhalefeti tartışma noktasına taşır.