Türkiye’nin içinden geçtiği kriz sürecinde iktisatçılar ve sendikacılar tespitlerini tablolarla birlikte çok net bir şekilde açıklıyorlar. Döviz kurundaki artışla birlikte devletin ve özel sektörün borcu iki kat artmış, bu durum enflasyondaki artışa ve faizlerde yükselişe neden olmuştur. ( Türkiye’nin 31 Mart itibariyle dış borcu brüt 453,4 milyar dolar, net dış borcuda 277,3 milyar dolar) Bu borcun oluşmasında yabancı sermayeyle birlikte girişilen karlı yatırımlar, bu yatırımların üretime ya da memleketin gelişmesine yönelik olmadığını söylemeye gerek yok. Karlı ticaretler ve sermayenin kesesini dolduran işlerle oluşan borçlar, ödenme aşamasına geldiğinde patronlar kasalardaki paradan borç ödemeye yaklaşmayınca, iş hazineye kalmış durumda. Bu gelişmelerle birlikte siyasi krizde patlak verince, sermaye sınıfı borcu halka ödettirecek önerilerini iktidara iletti. İşsizlik fonuna kıdem tazminatını ekleyip ortadan kaldırmak, vergilerdeki artış, kalan kamu kaynaklarını özel sektöre satışı, yani kriz sermaye sınıfını teğet geçiyor. Bu borçlanmada, kamunun işçilere harcadığı oran yüzde on beş, ancak borcun tamamını işçi sınıfına ödettirmek üzerinden bir ekonomik politik bir planlama yapılıyor. Bu tespitler kısaca krizin iktisadi ayağı, işçi sınıfının hayatına dokunan tarafı rekor kıran işsizlik, alım gücündeki düşüş, borçlanma ve çıkış bulamama durumu karşısında gelişen intihar olayları. Bu zorluklar karşısında hayatından vazgeçen işçiler, bir çıkış gösterildiğinde neler yapabileceğini bir düşünelim. Bu çıkışsızlık hali işçi sınıfının sadece kendisinde değil, iktisatçılar ve sendikacılar içinde geçerli. Ana muhalefet partisi de bu çıkışsızlığın bir parçası, iktidara zaman tanıyıp ekonomik krizi haydi çöz bakalım diyorlar. İşçi sınıfı bu aşamada kendisi refleks göstermeye açıktır. Bu refleksin öncülüğünü yapacak hali hazırda bir sendika yok ise yeni bir sendikal hareket oluşturulması gerekiyor. Ekonomik kriz döneminde işçi sınıfı açısından hali hazırda çalışanları için, işsiz kalma korkusu daha fazladır. Ancak örgütlü davranmanın kazanımlarını gösterecek sendikalar, hızla örgütlenme içerisine de girecektir.