[email protected] Sağlık insanın hayatının her evresinde olmazsa olmazıdır. Bu durum siyasetin kendisi içinde bir bütünlük taşır. İnsanlık tarihiyle başlayan siyaset insanlarla birlikte organik işliyor. Türkiye'de uzun yıllardır sol nefes almayı yeterli sayan bir siyaset yapma peşinde. Beyin ölümü gerçekleşen birisi nefes almaya devam edebilir ancak bir yerden sonra yaşamı son bulur. Sol bu süreci siyasette deneyerek, canlı bir mekanizma olan bu durumunu tersine çevirme kabiliyetini göstermiştir. Bütün çabasını nefes almak için odaklayan, belirleyen değil belirlenme süreciyle yaşamayı tercih eden bir durumdan söz ediyorum. Uzaklara gitmeden, son on dört yıllık süreçte sendikalar, sol siyasi parti ve yapılar süregelen yaşama gayretini sürdürmüştür. Tek sorunu ayakta kalmayı başarmak bir adım ötesine gitmeyi düşünmeden mutlu mesut yaşamak. Bu durum karşısında düzen siyaseti canlı, dinamik, bazen hastalanan ama iyileşmesini, yenilenmesini bilen bir adım sonrasını belirleme gayreti gösteren dinamik siyasi çizgisine karşı nefes almayı yeğlemek siyasetsizliği, ilkesizliği sonuç olarak da mezarın etrafından bir dolaşıp iki dolaşıp gözünün hep toprakta olduğu algısını kıramazsın. CHP fiziksel olarak sola her zaman suni teneffüs hizmeti vermiştir. Belediyelerinde çalışan işçilerin sendikalarda üye olması, bu üyelerin DİSK'li olması, aidat ödemesi, belediyenin kaynaklarının bir kısmının kullanılması vb. Siyasette ise, üzerine yapışan sol gömleği çamaşır makinesinin kalitesinden, kullanılan deterjandan kaynaklı olsa gerek, gömleğin her dönem giyilebilir oluşu arızai bir duruma yol açıyor. Bu rengin mavi olması, hiç solmaması ise elini rahatlatan bir durum. Kaynak çok, ezilen halkların temsilcisi Kürt siyasi hareketi, halkın sorunlarıyla sorunlarını birleştirmiş bir sol için beslenecek nefes alacak ikinci bir gelir kaynağıdır. Kitlesiyle, kazanmış olduğu belediyelerle, siyasi argümanlarıyla tabi ki Marksist geleneğiyle, sabah birisinde kahvaltı yaparsan, öğle yemeğini başka bir yerde yiyerek nefes almaya devam edersin. AKP bu durumda, bir devrin sonunu getirmiş, bir devrin başlangıcını yapmaya çalışırken izlemiş olduğu siyaset daha doğrusu, Erdoğan'ın sert mizacı ile hoşgörüsüz, saldırgan tutumu karşısında üretmek, ayrı bir siyasi kulvarın yolunu açmak meşakkatli bir iş. Solun nefes almasını sağlayan bu iki gelenek, iktidar alternatifi oluşturamıyor. AKP içerisindeki hizip, ABD destekli yeni bir siyasi oluşum ne dersiniz. Allah, ekmek elden su gölden, çok fazla olmuyor mu? Bu kadar da olmaz denilecek bir eleştiri üslubu izlemek bir de bütüne mal etmek, geçmişi solun mücadelesinin hepsini bir kenara koymak. Yukarıda bir başarıdan bahsettim, solun mücadeleye bitkisel hayatta başlayıp, nefes almaktan vazgeçmeyip, bir dönem beynin çalışmasına kadar giden bir süreçti aslında. Sol siyasetinde, insan vücudu gibi durmadan kendisini besleyerek yoluna devam etmesi gerekiyordu. Burada tıkandığı, yolun uzunluğu ile zorluğu karşısında kolay yolu tercih ettiği için geldiği bu nokta nefes almasına şaşırılması gereken bir durum. Nefes almanın ötesinde, canlı dinamik gericilikle mücadeleyi başa yazarak yoluna devam etmeyi seçen Komünist gelenek, yaşamakla yetinmeyip yaşatacak bir alan açma gayretinde, ölüm yarışında ilerleyen düzen siyasetinin bir parçası değil, ayrıştırıcısı ve alternatifi durumunda, insanlık durarak değil, koşarak yoluna devam etsin diye. Bu ölüm kokan günlerde, sağlığımızın kıymetini daha fazla anlıyoruz.