İran rejimi hızla cevap vermesi gereken toplumsal her nevi olayda ilk olarak Besic milislerini öne sürer ve Besic milislerinin komutanları hep en radikal Devrim Muhafızları Ordusu generallerinden seçilir. Beş aydır İran toplumunun önemli bir muhalif damarı kadın hareketinin öncülüğünde tarihi bir özgürlük mücadelesi veriyor. Eylemler zaman zaman sönümlenip alevlense de biçim değiştirerek hala devam ediyor. Sokaklardaki kanlı baskınların ön saflarında paramiliter Besic milis güçleri var. Kitlelerin “Besiciye Ölüm!”, “Rüşvet Yiyen Besic, Sonu Geliyor, İyi Ye!”, “Besici; Bizim IŞİD’imiz Sensin!” gibi sloganları toplumun muhalif kanadının Besic milislerine karşı bakışını ortaya koyuyor. Paramiliter Besic milisleri İran rejiminin en radikal unsurlarından oluşuyorlar ve sokak protestolarının bastırılması için kanlı yöntemler uyguluyorlar. Beisc milisleri ilk olarak 1980 yılında “Besic Direniş Gücü” adı altında İran İslam Devrimi Kurucu Lideri İmam Humeyni’nin emriyle kuruldu ve 1981’de İran Meclisi’nin kararıyla resmileşerek Devrim Muhafızları Ordusu’nun bünyesine dâhil edildi. İslam Devrinin ilk yıllarında yeni müesses nizamın amacı İmam Humeyni’nin emirleri doğrultusunda Devrim Muhafızları Ordusu’nun altında “gönüllülerden” oluşan 20 milyon kişilik bir paramiliter güç oluşturmaktı çünkü Pehlevi döneminden kalan ordunun neredeyse tüm komutanları ya idam edilmiş ya da kaçmıştı, güçleri pasifize edilerek dağıtılmıştı ve molla rejimi eski ordudan arda kalan unsurlara güvenmiyordu. Yeni müesses nizamın temellerini güçlendirmek için kendisine ve doktrinlerine tam bağlı, ideolojik olarak Şii mezhebi ve Fars milliyetçiliğiyle yoğrulmuş, devrime mutlak sadakatle bağlı kurumsal ve organize olmuş askeri bir güce ihtiyacı vardı. İran-Irak Savaşı’nın başlamasıyla birlikte böylesi bir güce ihtiyaç daha da arttı. Böylelikle İran’ın en ücra köşelerinde bile örgütlenen yapıyla birlikte öğrencilerden öğretmenlere, kamu çalışanlarından mollalara, üniversitelerden cami cemaatlerine kadar binlerce “gönüllü” paramiliter Besic gücüne üye oldu ve savaş cephelerine gönderildi. Yüz bin kişilik Muhammed Ordusu’nun oluşturulması bu kapsamdaki en önemli ve organizasyonel yapıydı. İmam Humeyni’nin ölümü ve Ayetullah Hameneyi’nin Rehberlik koltuğuna oturmasıyla birlikte bu yapı “Besic Direniş Gücü”nden “Mustaz’aflar Besic Kurumu”na evrildi. Böylelikle Besic’in yapısında kurumsal ve doktrinel olarak önemli değişiklikler yapılarak etkisi ve gücü artırıldı ve ardından İmam Ali, İmam Hüseyin ve Beyt-ul Mukaddesi Besic tugayları kurularak güçlendirildi. İlerleyen yıllarda Besic milislerinin örgütlenme yapısı daha da geliştirildi ve 23 alanda derinlikli olarak organize edildi. Bunlar başlıca Öğrenci Besici, Üniversite Öğrencileri Besici, Bilimsel ve Ar-Ge Besici, Tıp Topluluğu Besici, Mühendisler Besici, Hukukçuklar Besici, Öğretim Üyeleri Besici, Öğretmenler Besici, Sporcular Besici, Basın Besici, Sanatçılar Besici, Meddahlar Besici,  Kadın Besici, Memurlar Besici, Camiler ve Mahalleler Besici,  Talebeler ve Mollalar Besici, Esnaf Besici, İşçi Besici, Aşiretler Besici, Kanaat Önderleri Besici ve Yapılanma Besici gibi alanlardır. Resmî verilere göre bütçesi 500 milyon dolar olan Besic milislerinin 23 milyon 800 bin civarında gönüllüsü ve 150 bin civarında silahlı gücü bulunuyor. Besic milislerinin yasal olarak görevi beklenmedik toplumsal olaylara müdahale etmek, ahlaki emniyeti sağlamak, İslam Devrimi’nin hedefleri doğrultusunda halkı örgütlemek ve organize etmek, kanunun uygulanmasını sağlamak, iç güvenliği sağlamak, doğal afetlerde devreye girmek, askeri eğitim alarak İran’ın toprak bütünlüğünü korumak, siyasi ve ideolojik eğitimler vermek, sivil uçuş güvenliğini sağlamak, önemli kişileri ve hassas bölgeleri korumak, bölgesel savunma, çeşitli alanlarda gerektiğinde askeri ve sivil operasyonlar yapmak gibi konulardan oluşuyor. Besic milislerinin görevleri ve yetkileri Devrim Muhafızları Ordusu Yönetmeliği’nin 4. Bölümündeki 35-37. maddelerinde düzenlenmiştir. Askeri Besic ve Sivil Besic olarak temelde ikiye bölünen bu yapılanma İslam Devrimi’ne yönelik oluşabilecek her nevi tehdide karşı koymayı kendi görevi olarak görüyor. Besic milislerine üye olmanın pek çok avantajı olduğundan bazı kişiler ideolojik bağları olmasa da bu yapıya katılmayı seçiyorlar, kamu görevlileri ise zorunluluk hissinden dolayı Besic gönüllüsü oluyorlar. Besic milisleri genel olarak dört gruptan oluşuyorlar. Normal Besiciler: Genel olarak halk kitlelerinden oluşuyorlar. Faal Besiciler: Bu grup yine olağan halk kitlelerinden oluşuyorlar ancak gerekli eğitimleri aldıktan sonra Devrim Muhafızları Ordusu’yla aktif olarak işbirliği yapıyorlar. Özel Besiciler: Bu grup özel eğitimlerden geçirilerek “Muhafız” unvanını alıyorlar ve özel durumlarda kullanılıyorlar. Kadrolu Besiciler: Bu grup ise ileri eğitimlerden geçirilerek özel kadrolara alınıyorlar. Besic milislerinin her bölge ve nahiyede silahlı karargâhları ve kontrol noktaları bulunuyor. Gece ve gündüz silahlı devriyeler atan Besic milisleri toplumsal yaşamın her alanına müdahale ediyorlar. İran rejiminin operasyonel güçlerinden olan Besic milisleri toplumsal eylemlere ve protestolara müdahale eden en önemli unsurlardır ve karnelerinde pek çok kanlı baskın ve cinayet bulunuyor. Seçim mühendislikleri dâhil olmak üzere her nevi toplumsal mühendislik alanında İran rejiminin en önemli aparatları arasında Besic milisleri bulunuyor. İran’daki her nevi seçim sürecini rejimin hedeflerinden yana etkilemek için sahada Besic milisleri de hep olagelmiştir. Besic milislerinin yaygın bir siber ekibi var ve binlerce hesapla internet ve sosyal medya mecralarında rejimin ideolojik aygıtları olarak “Samen Planı” adı altındaki organizasyon kapsamda faaliyet gösteriyorlar ve yaygın siber saldırılar düzenliyorlar. Besic milislerinin özel grupları arasında her bölgenin kriminal unsurları da bulunuyor. Pek çok suçtan hüküm giymiş olan suçlu kişiler Besic milisleri bünyesinde istihdam edilerek illegal pek çok olayda kullanılıyorlar. Özellikle protestolarda halkın bastırılması için Besic milislerinin kriminal üyeleri devreye girip kanlı baskınların altına imza atıyorlar. Devrim Muhafızları Ordusu’nun en radikal komutanları tarafından askeri, ideolojik ve doktrinel eğitimden geçirilen Besic milisleri hem maddi menfaat, hem siyasi menfaat, hem de dokunulmazlık zırhıyla birlikte İran rejiminin en güçlü ve kullanışlı dehşet ve korku saçma unsurları arasındalar. İran rejimi hızla cevap vermesi gereken toplumsal her nevi olayda ilk olarak Besic milislerini öne sürer ve Besic milislerinin komutanları hep en radikal Devrim Muhafızları Ordusu generallerinden seçilir. Tüm bu dehşetli askeri ve sivil örgütlenmesine ve kaynaklarına rağmen bugün İran’daki protesto gösterilerinde muhalif kitle Besic milisleriyle göğüs göğse mücadele ediyorlar, karargâhlarını ve kontrol noktalarını ateşe veriyorlar ve Besic milislerine kayıplar verdiriyorlar. Onlarca Besic milisi protestocularla girdikleri çatışmalarda öldürüldüler. Protestolara ve atılan sloganlara bakıldığında İran’ın muhalif kanadında Besic milislerine karşı gün geçtikçe artan bir nefretin olduğu açık. Halkın en temel haklarına ve özgürlük taleplerine en kanlı cevapları veren Besic milislerinin toplumsal meşruiyetlerinin kalmadığı açıktır ve rejimin diğer tüm baskı aparatlarında olduğu gibi Besic milisleri de muhalif İran halkıyla girdikleri bu savaşı er ya da geç kaybetmeye mahkûmlar çünkü hiçbir faşist güç halklardan daha güçlü değildir.