Geçenlerde fikirlerine çok önem verdiğim arkadaşım İsmail Hilmi Adıgüzel’le konuşup ülkeyi kurtarırken, “Toplumsal ahlakın altyapısı oluşturulmadan sadece ekonomik kalkınma yetmez. Bugün sorsan en iyi ekonomilerden birisi Çin’e aittir ama insanların yaşamak istedikleri yer İsveç’tir.” dedi. Hak vermemek elde değil. İşte şu an içinde bulunduğumuz durumda da ekonomik, siyasi reformlardan önce eğitim reformuna öncelik vermeliyiz. Kısa kazançları, reformdan saymamız mümkün değil. Üstelik bu kazançlar sadece belirli bir zümreye aidiyetlikten çıkamıyor, halka inemiyorsa buna halk için yapılmış reformlar diyemeyiz. Herkesin bir köşesinden nemalanmaya çalıştığı, iç ve dış düşmanlarla savaşıldığı, vatan topraklarının korunması için gözler görmedik bir mücadelenin verildiği yıllarda bile Atatürk reform hareketlerini eğitimden başlattı. O’na göre eğitim olmazsa verilen tüm emekler nafileydi. Eğitime verdiği önemi şu sözüyle açıklamıştır; “Eğitimdir ki, bir milleti ya özgür, bağımsız, şanlı ve yüksek bir toplum halinde ya da bir milleti köleliğe ve geri kalmışlığa terk eder.” Günümüzde meydanları dolduran siyasilerin eğitimle ilgili bir söylemine denk geldiniz mi? Tartışma programlarında eğitim konusunun işlendiğine? Duayen gazetecilerin eğitimle ilgili eleştirilerini dile getirdiğine? Eğitimsiz olan toplum her konuda hata yapacaktır. Hatta çok parası olsa bile piyango kazanan çaycının bir sene sonunda çaycılığa geri dönmesi gibi olacaktır. Eğitimsiz bir toplum; yabancı yatırımcıların işlerinde köle konumunda olmaktan, üretmeden tüketmekten, üretse bile yararlanamamaktan öteye geçemeyecektir. Eğitim bu topraklarda kişisel egodan, toplumsal bir mücadeleye evrilmedikçe gelişmeyecektir. Senin çocuğun, benim çocuğum eğitilse yetmez. Ancak tüm toplum eğitilirse bizim çocuklarımız da mutlu bir ülkede yaşayabilirler. YAPILMASI GEREKENLER “Peki ama çözüm ne?” dediğinizi duyar gibi oldum. - Öncelikle ne olduğu belirsiz kişilerin kişisel gelişim kitaplarını okutmak yerine eğitim fakültelerinde öğretmen adaylarına gerçek bir gelişim kitabı olan Nutuk’u okutmak zorundayız. - Öğretmenlere diksiyon dersi, nezaket kuralları eğitimi verilmelidir. Öğretmenler daha çok sahada bulunmalılar. Onlar öğrencilerine her anlamda da örnek olmalıdırlar. Sahada geçirilen süreleri artırılmalıdır. - Eğitimi acilen bir zümreye aitmiş gibi görmekten vazgeçmeliyiz. Devlet okullarına daha çok ödenek ayrılmalı böylelikle yöneticiler okul ihtiyaçlarını gidermek için velilerden para istemek zorunda kalmamalılar. - Ücretli öğretmenlikler bitirilmeli katiyen öğretmen olmayan, lisan mezunu olmayan kişilere öğretmenlik yaptırılmamalıdır. - Öğretmenlerin hayat şartları iyileştirilmeli, maaşları artırılmalıdır. - 35-40 yaşlarında emekli olmuş öğretmenlerin özel okullarda çalıştırılması engellenmelidir. Genç öğretmenlere istihdam yaratılmalıdır. - Özel okul sahipleri eğitimci olmalıdır ve daha çok denetlenmelidirler. Bazı özel okullardaki yolsuzluk ve haksızlıkların önüne geçilmelidir. Fiyat sınırlaması getirilmelidir. - Özel okullara standarta bağlanmalı, belirli standartları sağlamayan okulların başka bir okulla birleşmeleri sağlanmalıdır. Bina altı okullarla bu iş olmamalıdır. - “Disiplin” tü kaka gibi bir algı yaratılıyor. Disiplin eğitimin olmazsa olmazı olmalıdır. Kurallar sana, bana , Hasan Efendi’ye göre değişmemelidir. - En temel amacımız çocuklara okumayı aşılamak olmalı ve onları araştırmaya heveslendirmeliyiz. - Öğretmenlerin fikirleri daha çok dinlenmeli, MEB’in içinde eğitimcilerden oluşan bir komisyon kurulmalı bu komisyon içine sık sık her şehirden öğretmenler davet edilmeli ve eğitimle ilgili raporlar hazırlanmalıdır. Öğretmenler bu komisyona dönemlik rapor vermelidir, istişare yapılarak daha iyi bir sistem amaçlanmalıdır. - Her sene değişen kitaplar yerine, uygulanabilirliği olan kitaplar kullanılmalı ve Anayasa’nın eşitlik ilkesine aykırı olmadan her okulda aynı kitaplar okutulmalıdır. Özel okulların kendi kitaplarını okuttuğu bir ülkede Tevhid-i Tedrisat’tan bahsedemeyiz. Eğitimin temeli Atatürk’ün “Eğitimin amacı yalnız hükümete memur yetiştirmek değil, ülkede ahlaklı, cumhuriyetçi, devrimci, atılgan, olumlu, giriştiği işleri başarabilecek yetenekte, dürüst, sorgulayıcı, iradeli, yaşamda karşılaşacağı engelleri yenecek güçte, karakter sahibi genç yetiştirmektir.” Sözüne dayalı olmalıdır. Daha iyi bir dünya için eğitim şart. Bunu birlikte başarabiliriz.