Bakmayın siz, cennet vatanda neredeyse her şey mükemmel. Her gün doğan güneş, saçtığı ışıkla vücutlarımızı D vitamine doyuruyor. Burada hava çok güzel, su çok güzel. Her gün birbirinden harika. Öyle keyif alıyoruz, öyle çok gülüyoruz ki! Almanya’nın efsanevi başbakanı, şansölyesi ve görev süresi boyunca Türkiye toplumundaki belki en fazla tanınan yabancı lider olan Angela Merkel 2021 yılında Berlin’deki sakin hayatında döndü. On altı sene süren şansölyeliği öncesinde gerek partisinin lider koltuğuna oturması gerek ülkesini yönetmesi birçokları için beklenmedikti. Sosyalist diktatörlük rejimi Doğu Almanya’nın vatandaşı olan Merkel, Berlin Duvarı’na çekiçlerle vurulurken, duvarın doğu tarafında bir saunada olacak kadar kayıtsızdı yaşananlara. Belki sadece öngörüsüzdü. Angela gibi, kimi zaman bulunduğumuz toplumda yaşananlar doğrudan bizi etkilemezse, kendi ruhsal sağlığımızı koruyabilmek adına bir illüzyon yaratıp iyileşmeye çalışıyoruz. Biricik yaşamlarımız var, özgün öykülerimiz… Dünyaya bir kere geliyoruz! Sorumlu olduğumuz insanlar, hayallerimiz var. Oysa Angela bizi izliyor uzaklardan. Türkiye’de yaşayanlar da Angela’nın duvar yıkılana kadarki süreçte çektiği acılara, bunalımlara, sorgulamalara aşinalar. Duvarın doğusundaki Almanya’da da marketlerde ürünler olmazdı, Türkiye’de de kilitli camların içerisinde tutularak sergileniyorlar. Doğu Almanya’da da vatandaşlar, gelişmiş Batı’ya seyahat edemezlerdi, Türk vatandaşları da ülkenin batısına vize alamıyor. Doğu Almanya’da da yönetenlerden farklı düşünmek, onları eleştirmek suçtu, Türkiye’de de… Yarattığımız illüzyonun içerisine kendimizi, birkaç sevdiğimizi alıyoruz, olanlar hiç olmuyormuş gibi yapmayı deniyoruz. Yaşamak adına elzem olan şeyleri yapıyoruz. Eksik de olsa besleniyoruz, huzursuzca da olsa ve yeniden yorgunluğa uyansak da uyuyoruz, en temel ihtiyaçlarımızı giderebilmek için ihtiyaç duyduğumuz parayı kazanabilmek umuduyla kazanamasak da o lanet işe gidiyoruz, her gün… Bazen ödüllendiriyoruz kendimizi, şikâyetten başka bir şey konuşamayacak da olsak, işte o arkadaşlarla buluşuyoruz. Belki önümüzde gözüksün diye o bir tane çiş birayı bekletiyoruz dakikalarca, kahveyse en ‘süssüz’ünü sipariş veriyoruz daha ucuz olsun diye. İnternetten ücretsiz yararlanabilmek, üşümeden oturabilmek ve yeni bir sipariş beklenmesin diye hep o kahve zincirinde ders çalışıyor, zaman geçiriyoruz. Angela’ların 90’larda terk ettiği yaşamı biz yaşıyoruz artık. Angela için bir baskı rejiminde yaşamak, yalnızca birkaç km. ötesinde bambaşka bir hayatın varlığının bilincinde olmak zorlayıcıydı şüphesiz. Bir seferinde ona neden fizikçi olduğu sorulduğunda, böylesi bir baskı rejiminde her şeye müdahale edilebileceğini fakat düşünmenin kendisinin engellenemeyeceği ve bundan sebep sosyal bilimler yerine fen bilimlerine yöneldiğini söylemişti. Öyle bir devlet yapısı, toplum yapısı düşünün ki sizin o biricik, sıradan ve hür olması umuduyla yaşadığınız hayatınızı, hayallerinizi dahi sekteye uğratabilsin. Kimileri bu konuştuklarımızla ilgili farklı düşünüyor. Büyük resmin ıskalandığına inananlar çok. ‘Gören gözler’ için her şey ne de yolunda gidiyor. Cennet vatanda, cumhurbaşkanımızın önderliğinde bir ulusun şaha kalktığını izliyoruz. Bir mücadele sürüyor, bir ideal ortaya konuluyor. Yedi düvelle girişilen bir savaş var ortada.
Bazen her şeyin yolunda gitmediği doğru fakat bu sorunların ne kadar ekstrem ve ne kadar alışılmadık olduğu da… Nihayetinde asrın felaketini her toplum yaşamıyor. Biraz diş sıkmak gerekiyor, sonra o sorunlar da ulu liderin önderliğinde nihayetlenecek.
Bir tarafta Türkiye’nin cumhurbaşkanına kafayı takmış o yabancı güçler var. Ne Türkiye’yi ne Türkleri ne de onların seçtiği o hatasız kutlu reisi seviyorlar. Kafayı takmışlar bir kere ama ne yapsalar boş. Ne de olsa mesele reisten de fazlası, mesele bir ideal. Tüm dünyaya gücünü ispatlama gayesindeki yıllardır sindirilmeye çalışılmış bir toplumun, önce bölgesine sonra dünyaya hâkim olma mücadelesi masada oysaki. Bunca vatandaşın hayat kalitesi iyileşir ama bu tali bir detay. Önce iç sonra dış düşmanlarla verilmesi gereken bir mücadele var. Bakmayın siz, cennet vatanda neredeyse her şey mükemmel. Her gün doğan güneş, saçtığı ışıkla vücutlarımızı D vitamine doyuruyor. Burada hava çok güzel, su çok güzel. Her gün birbirinden harika. Öyle keyif alıyoruz, öyle çok gülüyoruz ki! Kadınlar gerektiğinde gülüyor elbette. Bazen her şeyin yolunda gitmediği doğru fakat bu sorunların ne kadar ekstrem ve ne kadar alışılmadık olduğu da… Nihayetinde asrın felaketini her toplum yaşamıyor. Biraz diş sıkmak gerekiyor, sonra o sorunlar da ulu liderin önderliğinde nihayetlenecek. Angela, bu kutlu mücadeleyi tanıyor, her ne kadar farklı düşünse de. Berlin Duvarı yıkıldığında saunada da olsa sonrasında kendine çeki düzen verip, üstünü giyinip siyasete soyunuyor. Önce, birleşmenin hemen öncesinde, duvar yıkıldıktan sonra, demokratik hareketlerin bir parçası oluyor. Sonra adım adım ilerlerken, 2005’te birleşik Almanya’nın başbakanı seçiliyor. 16 sene süren başbakanlığının ardından, veda töreni düzenleneceği zaman ondan çalınmasını istediği şarkıları içeren bir liste talep ediliyor. Angela, Nina Hagen’ın ‘Renkli Filmi Unutmuşsun’ununu seçiyor. Nina şarkısında, Michael’yla çıktıkları tatili anlatıyor. İkili ülkenin kuzeyindeki Hiddensee adasına giderler. Nina çok heyecanlıdır, yalnızca tatil için değil, çekecekleri fotoğraflar için de. Oysa Micha o külüstür makinenin renkli filmlerini yanına almayı unutmuştur. Bu ‘cennet vatan’ın denizi, güneşi ve yine bu cennet vatanı yaşanılabilir kılan her ne varsa bunlar şimdi diğerlerine nasıl gösterilecektir? Nina sinirlenerek defalarca söyler, Micha bu ülkenin güzelliklerini anlatmalarına fırsat verecek o renkli filmi unutmuştur. Artık kimseyi inandırmak mümkün değildir her şeyin yolunda gittiğine…