Libya’da hayatını kaybeden bir MİT mensubunun ifşa edildiği gerekçesiyle yedisi gazeteci sekiz şüpheli hakkında açılan davanın ilk duruşmasında mahkeme Barış Terkoğlu, Ferhat Çelik, Aydın Keser hakkında yurt dışına çıkış yasağı adli kontrolüyle tahliye kararı verdi. Mahkeme ayrıca Barış Pehlivan, Hülya Kılınç ve Murat Ağırel'in tutukluluk halinin devamına hükmetti. ”MİT mensubunu ifşa” suçlamasıyla tutuklu bulunan gazeteci Barış Terkoğlu, OdaTV Yayın yönetmeni Barış Pehlivan, Yeniçağ yazarı Murat Ağırel ve Yeni Yaşam gazetesi yöneticileri Ferhat Çelik ve Aydın Keser aylar sonra bugün ilk kez yargıç karşısına çıktılar. Mahkemede savunma yapan gazeteci Murat Ağırel, “Hakkımdaki suçlamalar, ne bir somut delile dayanıyor, ne de vicdana sığıyor. Hazırlanan iddianame değil, “niyetname” dedi. İstanbul 34. Ağır Ceza Mahkemesi’nde görülen duruşmaya tutuklu bulunan gazeteciler getirilirken, tutuksuz yargılanan Manisa Akhisar Belediyesi Basın Birimi görevlisi E. E. duruşmaya Sesli Görüntülü Bilişim Sistemi (SEGBİS) ile katıldı. Koronavirüs nedeniyle yoğun güvenlik önleminin alındığı duruşma salonuna sınırlı sayıda gazeteci ve tutuklu gazetecilerin yakınları alındı. Milletvekilleri ise duruşma salonuna girerek gazetecilere selam verdikten sonra ise salondan dışarı çıktılar. Güncelleme: 21:48 Mahkeme kararını açıkladı: Barış Pehlivan, Hülya Kılınç ve Murat Ağırel'in tutukluluğa, Barış Terkoğlu, Ferhat Çelik, Aydın Keser'in tahliyesine karar verildi. Duruşma 9 Eylül'e ertelendi. Güncelleme: 20:32: Duruşmaya ara verildi Gazeteciler Barış Terkoğlu, Barış Pehlivan, Hülya Kılınç, Murat Ağırel, Aydın Keser ve Ferhat Çelik'in yargılandığı davanın ilk duruşmasına 45 dakika ara verildi. Güncelleme 20:08 Barış Terkoğlu'nun avukatı Yiğit Akalın konuşuyor. Akalın şunları kaydetti: "Eren Ekinci’nin ifadesi 21 Nisan’nda alındı. İddianameden 2 gün önce. İddianameden 2 gün önce dahi TCK 329 ortada yok. Huzurdaki davada Odatv özelinde hiçbir suç unsuru yoktur. Ben kendimde suç buldum, biz izah edememişiz. Barış Terkoğlu hala neden tutuklu? İddianamede Terkoğlu’nun isminin geçtiği yerlerde o da haberi biliyordur diye bir şey yok. Sadece sorumlu haber müdürü olması nedeniyle yazıyor. Müvekkilimin huzurda olmaması gerekiyor. Huzurda TCK 329’dan tutuklu değiliz, esas hakkında savunma yapmıyoruz. Tahliye talebinde bulunuyorum 27/3’ten tutuklandığım için 27/3’ten tahliye talebinde bulunuyorum." Güncelleme 19:55 Barış Pehlivan'ı avukatı Hüseyin Ersöz konuşuyor. Ersöz şu ifadeleri kullandı: "Onların yapmış olduğu savunmaların bir benzerini de orada yaptılar. Olayı tarafsız bir şekilde anlattılar. Onların avukatlıklarını yapmak çok zor ki ama bir şeyi unuttular tahliye talep etmediler onu da biz talep edeceğiz. Soruşturma aşamasında bir sürü hukuksuzluk yaşandı belki bunlar sizin önünüze gelmedi. Müvekkillerimiz avukatsız tutukluk incelemesine maruz kaldı. İddianamenin ortasında bu suçlarla ilgisi olmayan iki olayı da koydular. Biri Barış Pehlivan’ın darp meselesi ve Ağırel hakkında iki farklı karar verilmesi. Sizin vicdanlarınıza, hukuk adamlığınıza yönelik savunmalar gerçekleşti. Gazeteciliği tartışacağımız yer burası olmamalı. Her akşam tartışma programlarında koca koca adamlar çıkıp Libya’da ne olacak diye konuşup cumhurbaşkanının söylediklerinin peşine düşmeyeceksiniz... Kusura bakmayın gazetecilik bu değil. Hepsi haber, hepsi gazetecilik faaliyeti, hepsi ifade hürriyeti kapsamında. Bir de şunu hiç tartışmadık, Ankara’da Ümit Özdağ hakkında fezleke var. İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı hem MİT Kanunu hem TCK 329’dan yaparken neden Ankara sadece MİT kanunundan fezleke hazırladı? Ortada gazetecilik faaliyetinden başka bir şey yoktur. Talebimiz; haksız bir şekilde tutuklanmış hayatlarından 19 ayın çalınmış olan ve üstüne 3,5 ayda eklenmiş müvekkillerimizin tahliyesini talep ediyoruz." Güncelleme 19:42 Hülya Kılınç'ın avukatı Celal Ülgen konuşuyor. Ülgen şunları kaydetti: "İddia makamı bir zoru başarmak istemiş: Bir tarafında Yeniçağ bir tarafında Odatv bir tarafında Yeni Yaşam almışlar, bir örgüt oluşturabilir miyiz diye iddianame yazmışlar. İddianameyi hazırlayan savcı suç olarak MİT Kanunu gösterdi 27 md. Peki iddianamede 329 nerden çıktı. Temel bir olay var iddianamenin hukuki değerlendirme bölüm AYM’nin kararından ve Yargıtay’ın verdiği Berberoğlu kararından kopyalanarak alınmıştır. İddianamedeki hukuki değerlendirme bölümü sözcük hatalarına kadar oradan alınmıştır. Bu olayda Hülya Kılınç için TCK 329 uygulanamaz. MİT Kanunu 27/3 geldiğimiz zaman burada örgütlü bir suçtan bahsetmeliyiz. İfşa, bir defa açıklama oldu mu bir daha ifşa olmaz. Bir şeyin farkındayız. Mahkemenizi suçlamıyorum. Türkiye’de uzun bir sürerdir hukuk tutulması yaşıyoruz... Buradan çıkış yolu aramamız gerekiyor. Müvekkillerimizin tahliyesini talep ediyoruz." Güncelleme 19:34 Ferhat Çelik'in avukatı Özcan Kılıç konuşuyor. Kılıç şunları söyledi: "Bu haber 19-20-21-22 günleri yayınlanmış haberler. Vefat eden MİT mensupları görevdeyken değil, vefat edildiği haberleri yapılıyor. 22 Şubat’ta ihale Murat Ağırel’e yıkılıyor. Mailleri hacklaniyor. Vefat etmiş, cenaze haberi yapıyorsunuz. Sanki görevdeyken ifşa ettiniz, hayatlarını tehlikeye attığı gibi gösteriliyor. Hakikaten mantığa uygun değil. 30 yılda en rahatsız olduğum dava bu oldu. Bu tür davalarda haber olur. Asliye cezaya çıkarsanız, zaten asliye cezalıktı bir maddeyle ağır cezalık oldu. AYM’nin kararı tarifi çok ayıp bir şey. 2010’lar toplu davalar vardı, biz TV’lere gazetelere bakıldığında kim tutuklanacak kim bırakılacak bilirdik... Müvekkillerimizin ifadeleri karşılaştırıldı haber yapıldı Sabah gazetesinde. Basın hepsinin hükmünü verdi. Bu örgüt davası değil, MİT görevlilerini deşifre etmiş değil, hakaret değil.. üç savcının imza atmış olması özel karakteristik bir örnek olmuş. Mahkemeniz hukuki ve adil bir değerlendirme yapabilir." Güncelleme 19:31 Aydın Keser Avukat Sercan Korkmaz konuşuyor.  Av. Korkmaz şunları söyledi: "Söylenecek hiçbir şey kalmadı. Şapkadan tavşan çıkartamayacağız. İddianamenin ciddiyetsizliği ortada ama ciddiyeti olan bir durum ise salgın ortamıdır." Güncelleme 19:18 Murat Ağırel'in avukatı Ruşen Gültekin savunma yapıyor. Gültekin özetle şunları kaydetti: "Bugün yargılama konusu olan iki kişi bu vatan için şehit olan kişiler. Bu yargılamanın ruhu açısından Türkiye’nin Libya’yı işgali değil, Libya’nın doğru bir yere gidebilmesi için oraya giden unsurlarla gurur duyarız. 17 yıl cumhuriyet savcısı olarak görev yapan ben, bir TV kanalından iddianame alıntı yapılıyordu. Bu işin suç olduğunu anlattım ve ben bu yayına girdikten sonra bu iddialar kesildi. Ben ülkemde adalet olduğuna inanıyorum ve bunu sağlamak için de elimden gelen mücadeleyi yapmak istiyorum. Bu mahkemenin huzurunda arz edildi. Benim müvekkilim bütün bilgileri internetten toplamıştır. Murat’ı kesseniz Türkiye ile ilgili bir bilgiyi kimseye vermez. Bir kere şeklen iddianamede Murat’ın diğer sanıklarla bir bağlantısı yok. Olması gereken şudur, tevkif edilmeliydi sizin önünüze ayrı ayrı gelmeliydi. Bu iddianamede ne anlatılıyor biz anlamıyoruz. Murat bunların MİT mensubu olduğunu anladığında çok değişik bir müdahaleyle karşılaşıyor. Gökten bir el geliyor ve bunu alıp ve yok edebiliyor. Bu iddianamede ne anlatılıyor biz anlamıyoruz. Murat bunların MİT mensubu olduğunu anladığında çok değişik bir müdahaleyle karşılaşıyor. Gökten bir el geliyor ve bunu alıp ve yok edebiliyor. Caseofficer sözcüğü açıklandı ama şeklen yabancı kelimeleri yazmak daha çok okutur. Suçlamanın asıl temelinde yatan şey ilk paylaşan kişinin Murat olduğu... MİT mensubu gemiye kendi adıyla binmiyor. Olayda ifşa gerçekleşmemiştir. Müvekkilim bu suçu işlemediğine ben kalben inanıyorum. Bugün Türkiye’de tutuklama kanayan bir yara. Murat’ın kızı uyumuyor artık. Bu insanların kaçma şüphesi yok kovsanız gitmez. 16 kilo verdi bu çocuk içeride evlat özlemi var. Adli kontrol talebiyle tahliyesini talep ediyoruz." Güncelleme: 19:20 İki tanığın dinlenmesinin ardından  savcı mütalaasını açıkladı. Savcı Barış Terkoğlu, Barış Pehlivan ve diğer sanıkların tutukluluğunun devamını istedi. Savcı, "Gelen cevaplara diyeceğimiz bir şey yok, gelecek celseye kadar esasa ilişkin beyanlarımızın sunulması için süre verilmesini, Barış Terkoğlu, Barış Pehlivan ve diğer sanıkların tutukluluğunun devamına karar verilmesini talep ederiz" dedi. Tanık Semiha beyanında "Ben Aydın Keser ile Ferhat Çelik'i tanırım, meslektaşlarımdır. Ben haberin yapılması esnasında şehir dışındaydım. Gazetede sabah toplantı yapılır haberler hakkında konuşulur. Ancak editörler kendi karar verir habere" dedi. Diğer tanık Cemali ise beyanında "Hülya Kılınç'i tanırım, sanıklardan. Bizim orası deprem bölgesi olduğu için çadırda kalıyorduk. Bizim oradan birinin şehit olduğunu söyledi, biz TSK'da çalışan sivil memur sandım ölen kişiyi. Hülya hanımı o zamana kadar tanımazdım. Hülya hanım, numaramı internetten bulmuş sanırım. Aileyi ziyaret etmek istediğini söyledi. Eski beyanlarımi tekrar ederim bu konuda" dedi. Güncelleme 16:05 Odatv Genel Yayın Yönetmeni Barış Pehlivan savunmasına başladı. Pehlivan savunmasında şu ifadeleri kullandı: "Bundan yüzyıllar önce, dünyanın birçok yerinde mahkumlara azap çektirme törenleri yapılırdı. Kişi önce halkın önünde suçunu itiraf eder, sonra vücudu dört ayrı ata çektirilerek parçalanır, yakılır, kül hale getirilirdi. Neyse ki artık modern hukuk sistemi var, rahat olalım değil mi? Ancak Sayın Heyet… Bu davanın soruşturma sürecinde yaşadıklarımızı düşününce benim aklıma hep o sahneler geliyor. Vücut yerine aklın, belleğin ve dolayısıyla gerçeğin nasıl parçalanmaya, nasıl yalan rüzgarında savrulacak kül haline getirilmeye çalışıldığını gördüm. George Orwell’ın bir sözü var: ‘’Geçmişi denetim altına alan, geleceği de denetim altına alır. Şimdiyi denetim altına alan, geçmişi de denetim altına alır’’ Bizi bu sanık sandalyesine oturtanların temel motivasyonu da işte bu söz.  O halde bana düşen; şimdiyi anlamak ve geleceğimizi kurtarmak için geçmişi doğru anlatmaktır. Bunu da yok etmek istedikleri aklımıza, belleğimize ve gerçeğe sahip çıkarak yapacağım. Bundan 9 yıl önceydi. Yine tutukluydum. İlk duruşmaya günler kala, televizyonda bir son dakika haberi vardı. Kaşif Kozinoğlu ölmüştü. Kozinoğlu MİT’in Asya Bölgesi başmüşaviriydi. Hayatımda ilk kez televizyonda yüzünü gördüğüm Kozinoğlu, genel yayın yönetmeni olduğum Odatv’ye bilgi/belge sızdırdığı iddiasıyla tutuklanmıştı. Ve savunmasını dahi yapamadan, çok şüpheli şekilde Silivri’de hayata gözlerini yumdu. O zamanki Odatv davasının sanıklarının ortak yönü; Fethullah Gülen’in ve örgütünün içyüzünü herkes korkarken deşifre etmesiydi. Bizleri içeri atanlara inat, kimlerin tutuklanacağının ABD’li diplomatlara önceden söylendiğini ortaya çıkaran ‘’Sızıntı’’ adlı kitabı yazdık. Barış Terkoğlu ile o kitabı yazdığımızda 7 Şubat MİT Krizi bile daha yaşanmamıştı. 19 ay tutuklu kaldım, beraat ettim. Cezaevinden çıktıktan sonra avukatlarımla birlikte savcılığa başvurduk ve şunu istedik: Bilgisayarlarımıza Kozinoğlu’ndan gelmiş gibi gizlice yüklenen MİT raporlarını kim koydu?  Kozinoğlu’nu öldüren, bizlerin aylarını/yıllarını cezaevinde geçirmemize neden olan o MİT belgelerinin kimin tarafından hem evimize hem ofisimize girerek yüklenildiğini bulun, dedik. Bu şikayetimizin üzerinden yıllar geçti. Bulunmadı, belki de araştırılmadı bile… 9 yıl önceki Odatv davasında; Fethullahçılar bilgisayarımıza MİT belgelerinin yanı sıra sahte dokümanlar da yerleştirmişti. Kendi yazdıkları gerçek dışı örgüt talimatları üzerinden, haberlerimiz suç olarak gösterilmişti. Tarihin tekerrürüne bakın ki; o davada ‘’Halkı kin ve düşmanlığa tahrik’’ ile suçlanmama delil neydi biliyor musunuz? Odatv’de yaptığımız şehit cenazesi haberleri! Ne acı! Aradan 9 yıl geçti, ben yine şehit cenazesi haberi ile tutukluyum. Neyse ki; Fethullahçılar gibi bilgisayarıma belge yüklemediler, direkt haberi suç delili yaptılar, diye sevinmeli miyim üzülmeli miyim? Geleceğiz bugüne… Ama dedim ya; neden bugün burada olduğumuzun izi yakın geçmişte. Cezaevinden çıkınca tüm dünyada Fethullah Gülen’in izini sürdük. Afrika’dan Avrupa’ya onlarca ülkede Fethullahçıların nasıl bir casusluk örgütü kurduğunu ‘’Mahrem’’ adlı kitabımızda ortaya koyduk. Kitabımızdaki uyarıları dikkate almak yerine, satış sayfalarına ve reklamlarına mahkeme kararıyla yasak getirdiler. Biz yine gazetecilik yaptık, onlar yine hukuksuzluk. Haklarını yemeyelim; ‘’Mahrem’’ kitabını örgütü anlamak için FETÖ davalarına delil olarak koyan savcılar da oldu bu topraklarda, bir nebze katkımız olduysa bu hain örgütle mücadeleye ne mutlu bize! Israrla, TSK’daki Fethullahçılara Odatv’de dikkat çektik. Onlarca manşet yaptık. Bizi ‘’Ordunun moralini bozuyorsunuz’’ diye eleştirenlere, komplo teorisi yapmakla suçlayanlara, davalarla korkutmalara rağmen, FETÖ’nün darbe girişimi hazırlığı içinde olduğunu yazdık. Bunu yıllara varan deneyimle ve gazetecilik yaparak görüyorduk. Ve maalesef haklı çıktık. 15 Temmuz oldu. İsmimiz darbe sonrası infaz edilecekler listesinden çıktı. Şimdi tam burada bir virgül koyacağım… Ve bugüne geleceğim. Size özet bir kronoloji sunacağım. Sunacağım ki, bize isnat edilen suçlamanın temelsiz olduğunu hep birlikte anlayabilelim. Tarih: 03 Ocak 2020. Resmi Gazete ’de yayımlanan kararla TSK Libya’da görev yapmaya başladı. Bu tezkerenin üzerinden 3 gün geçti. Cumhurbaşkanı Erdoğan MİT’in yeni hizmet binasının açılışında canlı yayında konuştu. Onlarca TV kanalının 6 Ocak’ta yayınladığı bu açılışta, Erdoğan aynen şöyle dedi: ‘ “MİT Libya’da üzerine düşen görevleri hakkıyla yerine getiriyor.’’ Böylece, ilk Erdoğan’dan öğrendik; Libya’da MİT’in de görev yaptığını. Tarih: 19 Şubat 2020 Libya’da şehitlerimiz olduğuna dair haberler sosyal medyaya fotoğraflarıyla birlikte düşmeye başladı. Aynı gün… Manisa’daki muhtar Cemali Merter, şehidimizin adını ve soyadını, babasının adını ve soyadını, cenazenin ne zaman nereye defnedileceğini ilk kez yayımlanan fotoğrafıyla herkese açık / herkes tarafından görülecek şekilde sosyal medyada paylaştı. Yine aynı muhtar bir paylaşım daha yaptı. Hem kendi mahallesindeki şehidin hem de diğer şehidin farklı fotoğraflarını, üstünde “Libya görevi şehitlerimiz” yazan, isimlerinin-soyadlarının ve doğum tarihlerinin olduğu bir görsel paylaştı. Tarih: 22 Şubat. Cumhurbaşkanı Erdoğan “Libya’da birkaç tane şehidimiz var” açıklaması yaptı. Aynı gün… Sosyal medyada şehitlerin isimleri, fotoğrafları ayrıntılarıyla defalarca paylaşıldı. Tarih: 23 Şubat. Şehitlerimizden diğerinin devre arkadaşları tarafından yapılan açıklamada, cenazenin nereye defnedildiği ve kendilerinin de katıldığı, cenazeden bir çelenk karesiyle duyuruldu. Hatta o ildeki cenazeye MİT Başkanı Hakan Fidan’ın da katıldığı iddiası haber sitelerinde yazıldı. Tarih: 24 Şubat. Bazı internet sitelerinde şehitlerin özgeçmişleri ve MİT’te ne kadar süredir çalıştıkları haberleştirildi. Tarih: 25 Şubat. İYİ Parti Milletvekili Ümit Özdağ Meclis’te bir basın toplantısı yaptı. Milletvekili Özdağ, milyonlarca kişinin takip ettiği sosyal medya hesaplarında da yayımlanan açıklamasında; Libya şehitlerinin kimliklerini, MİT mensubu olduklarını, nasıl şehit olduklarını ayrıntılarıyla anlattı. Bu açıklama onlarca haber sitesinde ve ertesi gün de gazetelerde yer aldı. Sayın Başkan Değerli Üyeler… Şu ana kadar… Libya’ya TSK ve MİT mensuplarının gittiğini, Libya’da şehitlerimiz olduğunu, şehitlerimiz arasında MİT mensuplarının da olduğunu, şehit olmalarının nasıl gerçekleştiğini, şehitlerin açık kimliklerini / fotoğraflarını / memleketlerini / mezarlarının nerede olduğunu, hangi görevlerde ne kadar süre çalıştıklarını ve ailelerinin kimlik bilgilerini… Sırasıyla… Cumhurbaşkanı Erdoğan, muhtar Cemali Merter, onlarca sosyal medya hesabı, milletvekili Ümit Özdağ ve onlarca haber sitesi ile gazeteden öğrendik. İşte tüm bunlar bittikten, tüm bu saydığım bilgiler ve fotoğraflar alenileştikten, yani tüm bu içerikler milyonlarca kişiye ulaştıktan… Tam 1 hafta sonraya gideceğiz. Ama öncesinde kısa bir bilgilendirme yapmalıyım. OdaTv kadrolu editörlerinin yanı sıra, Türkiye’nin dört bir yanında birçok gazetecinin gönüllü olarak emek vermesiyle 13 yıldır yayın hayatına devam ediyor. Biraraya hiç gelmediğimiz birçok yerel muhabir, hem çok daha geniş kitlelere hitap ettiği için, hem yerel yayın organlarında haberlerine yer verilmediği için, hem de yandaş değil objektif gazetecilik yapıldığı için OdaTv’ye haber gönderir. Biz de o haberlerden uygun gördüklerimizi okurla buluştururuz. İşte bugün sanık sandalyesinde oturan meslektaşım Hülya Kılınç da, Odatv’ye gönüllü olarak haber gönderen yerel gazetecilerden biridir. Kendisi Manisa’da deneyimiyle ve kaleminin namusuna sahip çıkmasıyla bilinen bir gazetecidir. Bir haber vesilesiyle, birkaç yıl önce internet üzerinden iletişime geçmiştik ama buluşmamız Çağlayan Adliyesi’ne nasip oldu. Hülya Kılınç, Manisa’da yaşanan ama tüm Türkiye’nin ilgilenebileceği haberleri bize gönderir, biz de değerlendiririz. Şimdi… Ne demiştik? Libya şehitlerimize dair her bilgi ifşa olduktan 1 hafta sonrasındayız. 2 Mart Pazartesi sabah Hülya Kılınç’tan bir mesaj aldım. Hülya Hanım, Libya’da şehit olan askerlerimizden birinin Manisalı olduğunu söyledi ve cenazesine dair bir haberle OdaTv’nin ilgilenip ilgilenmeyeceğini sordu. Bakınız, Hülya Kılınç o anda şehidimizin sadece asker olduğunu düşünüyor ve bana da öyle iletiyor. Ben de ilgili haberi değerlendirebileceğimizi söyledim. Yani haberin Hülya Hanım tarafından hazırlanmasına başlama anında MİT yok gündemimizde. Amacımız sadece şehit cenazesi haberi yapmak. Aynı günün akşamı… Hülya Kılınç şehidin MİT mensubu olduğunu bana söyledi. Haberi hazırdı ama cenaze anından fotoğraf geleceğini belirtti. Ben de başka yerde yayımlanmayacaksa haberi ve fotoğrafı beklediğimi söyledim. Ertesi sabah… Yani, 3 Mart Salı sabahı… Hülya Kılınç bana haber metnini ve fotoğraflarını attı. Şimdi… Haberle hemen ilgilenmedim. Daha sıcak konular vardı gündemde. Akşama doğru haber metnini açtım. Şehit MİT mensubu olduğu için ilk olarak, açık kaynaklardan bir de ben teyit etmek istedim. Muhtarın paylaşımı dışında başka nerelerde isminin geçtiğini internetten arattım. Amacım, daha önce nerelerde alenileşip alenileşmediğini bulmaktı. Bu, benim habere dair yayın kararımı etkileyecekti. Açık ismini Google’da arattığımda, milletvekili Ümit Özdağ’ın basın toplantısının haberlerini ve videolarını buldum. Yani o anda, haberi yayınlamadan önce şehidin fotoğraflarını, isim ve soyadını, nasıl şehit olduğunu, MİT mensubu olduğunu, cenazeden bazı görüntüleri ayrıntılarıyla birçok yerde haber olarak gördüm. Sayın Heyet… OdaTv’de bugüne kadar yüz binlerce haber yayımladık. Bu nedenle birçok kanun gibi, MİT Kanunu’nu da biliyorum. Zaten haber öncesindeki bu ön ekstra araştırma da MİT Kanunu nedeniyleydi. Ve en nihayetinde… Her şey bizden önce ifşa olmasına rağmen, şehidin ailesini düşünerek, onlara bir zarar gelmesin diye, cenazenin kaldırıldığı köyün ve mahallenin adını, mezarlığın adını, şehidin soyadını, anne ve babanın adı ile soyadını yayımlamadık. Tam da burada şuna dikkat çekmek isterim: Odatv’nin yayımladığı ‘’Libya’da şehitlerimiz var’’ haberi değil. Bu, ‘’Libya’da şehit olanlar MİT mensubuydu’’ haberi de değil. Bu, bir şehidin cenazesinin haberi sadece. Şehidin asker ya da istihbaratçı olmasıyla ilgilenmiyorduk biz. Kaldı ki… Benim bu haberi verirken özel bir açı bulmam gerekiyordu. Zira şehidin cenazesi 13 gün önce kaldırılmıştı. Haber gazetecilik terimiyle ‘’bayat görünsün’’ istemedim. O yüzden ‘’cenazeden kare bulduk’’ açısı vererek, habere ‘’güncellik’’ katmak istedim. Bu nedenle cenazeden vatandaşların ve çelengin görüldüğü 2 karenin üzerine OdaTv imzası koydum. Ama asıl, Hülya Kılınç’ın kendi çektiği mezarlık karelerine ise, bize özel olmasına rağmen OdaTv imzası koymadım. Açıkçası, mezarın üzerine logo koymayı şehide saygısızlık olarak düşündüm. Ama… Ama’sını anlatacağım. Önce… Evet, 3 Mart Salı akşamı haberi yayımladık Odatv’de. Jet bir hızla, sabaha karşı haber müdürümüz Barış Terkoğlu ve Hülya Kılınç gözaltına alındı, tutuklandı. Bir gün sonra da sırtımda cezaevi çantamla geldiğim Çağlayan’dan Silivri’ye ben de gönderildim. Ve şimdi… Aylar sonra karşınızdayız. Kafası karışık, suçlayayım derken bocalayan ve bu nedenle de her yerinden dökülen bir iddianame var elimizde. Savcıların bize yaptığı temel suçlama; ‘’MİT mensuplarını ifşa etmek.’’ Şehit cenazesi haberimizle bu suçu işlediğimizi iddia ediyorlar. Biz de bu soruşturmanın başından bu yana diyoruz ki; ‘’Haberimizde ifşa yoktur. Bizden önce ifşa edilen bilgiler vardır. Bu yüzden suçtan da bahsedilemez’’ Savcılar da iddianame içinde bu savunmamıza yanıt veriyor: ‘’Şüpheliler soruşturmaya konu haberin zaten ifşa olmuş bir bilginin haberleştirilmesinden öteye gitmediği yönünde savunma yapmışlar ise de, haberde yer alan bilgiler ve fotoğraflar daha önceden ifşa olmuş bilgiler değildir.’’ Şimdi… Duralım. Biz diyoruz ki; daha önce ifşa edildi! Savcılar yanıt veriyor; hayır ifşa edilmedi! Bir virgül… Hemen Türk Dil Kurumu’na (TDK) başvuruyoruz ve ifşa nedir, ona bakıyoruz: İfşa’nın sözlük anlamı şu: ‘’Gizli bir şeyi açığa çıkarmak’’ Güzel. O halde savcılar diyor ki: ‘’Ey Odatv! Haberindeki bilgiler ve fotoğraflar daha önce açığa çıkmamıştı, ilk sen yayımladın!’’ Aslında tam da bu tartışmayı yaparak, burada şunu da demiş oluyor savcılar: ‘’Daha önce ifşa edilmiş olsaydı suçsuzdunuz!’’ Güzel. Ama anlattım ya; MİT şehidine dair kimlik ve fotoğraflar dahil her şey bizden çok önce alenileşti. Savcılar başka bir şeye işaret ediyor olmalı. Evet, tam da bunu yapıyorlar. Savunmamıza yanıt verdikleri, okuduğum bölümün hemen altında… Bu davanın, diğer gazeteci sanıklarını suçladıktan sonra, Odatv’nin yaptığını iddia ettikleri ifşaya geliyorlar. Ve diyorlar ki: ‘’Odatv de, cenazeye katılan MİT mensuplarının görüntülerini yayımladı’’ İddianamede kalın harflerle ‘’ilk defa’’ diye vurgulayarak, ‘’bak işte, daha önceden ifşa olmamış bunlar, o yüzden suçlusunuz’’ diyorlar. Bakınız… Meselenin bam teli burası. Önce bir ara özet geçelim… 1-      İddianamede bize yapılan asıl suçlama; şehit MİT mensubuna dair değil. Ki şehit MİT mensubuna dair içerikler alenileşmiş olmasına rağmen, biz ekstra hassasiyet gösterdik ve aileyi düşünerek bir haber yayımladık. 2-      İddianamenin bizi asıl suçladığı nokta; cenazeden paylaşılan fotoğraf karesi. İddianamenin sonlarında, Barış Terkoğlu’na ait bölümde ‘’cenaze törenine katılan diğer MİT mensuplarının da deşifre edildiği bir adet fotoğraf’’ diyerek bunu işaret ediyorlar. Bir parantez açmalıyım. Evet, savcılar bizim savunmamızı doğruluyor kendi satırlarıyla ve ‘’ifşanın ifşası olmaz’’ ı kabul ediyor. Ama bu çıkmaz yoldan çıkmak için, bir çare arıyorlar. Ve diyorlar ki… Anayasa Mahkemesi (AYM) 30 Aralık 2015’te bir karar verdi MİT Kanunu’na dair! Neymiş, peki o karar? Savcılar diyor ki… AYM ‘’daha önce ifşa edilmiş olsa dahi suçtur’’ diye karar verdi! Peki bu doğru mu? Yani, AYM’nin gerçekten böyle bir cümlesi, iması, yorumu, kararı var mı? Açtım baktım, ilgili tarihteki karara… Yok. Sayın heyet! İddianame yalan söylüyor. Bunu nasıl yapabilirler; inanın aklım almıyor ama AYM kararında olmayan bir yorum yaratılıyor ve aslında suç yaratılıyor. Yani… Özetle: İddianame istemeden de olsa kabul ediyor ki; ifşanın ifşası olmaz! Bundandır ki; haberimizde şehit MİT mensubuna dair suç yok! O halde, geldik bir kare fotoğrafa…. Yani aylarca tutuklu olmamıza ‘’suç delili’’ olarak gösterdikleri kareye… Yani iddia makamının ‘’ilk defa’’ diyerek ‘’ifşa’’ suçlaması yaptığı, tabutun taşınma anına… Öncelikle şu garipliği açığa çıkaralım… İddianamede ne zaman fotoğraftan bahsedilse, savcılar sık sık şu iddiada bulunuyor: ‘’Gizlice çekildiği tespit edilen!’’ Haliyle bekliyorsunuz ki; o fotoğrafın ‘’gizlice’’ çekildiğine dair bir kanıt sunulsun. İddianamede var mı böyle bir kanıt? YOK! MİT’in suç duyurusunda var mı böyle bir iddia? YOK! İstanbul Emniyeti’nin habere dair araştırma raporunda var mı böyle bir tespit? YOK! O halde… Savcılar neye dayandırıyor, o fotoğraf çekiminin ‘’gizlice’’ olduğunu? Nasıl olur da, bir küçük kanıt dahi ortaya koymadan ‘’tespit edildi’’ diye büyük laflar kullanılır? Kaldı ki… Odatv’nin suçlandığı o fotoğrafı çeken kişi belli mi; belli: Eren Ekinci. Akhisar Belediyesi’nin basın biriminde çalışıyor. Cenazeye davet edilen belediyenin görevlisi olarak orada… Kendisi de bu davada sanık ve ne doğru ki tutuksuz. Peki… Şehidin naaşının ne zaman ve nereden kalkacağını hem şehidin hem de babasının açık adıyla, yetmeyip şehidin fotoğrafıyla ilk kez internette ifşa eden, bunu yaparken herkesi de cenazeye davet eden köy muhtarının tanık yapıldığı bu davada… İldeki ve ilçedeki siyasi parti temsilcileri ile milletvekillerinin katılımının istendiği, hiçbir gizlilik önleminin alınmadığı, aleni yapılan bu cenazede… Yüzlerce kişinin katıldığı ve katılanların çektiği fotoğraf ile videoların internette dolaştığı bu gerçeklikte… Fotoğrafı çeken kişiye ‘’o fotoğrafı nasıl çektin’’ sorusunun dahi savcılık tarafından sorulmadığı bu dosyada… Ben soruyorum: Nasıl oluyordu da, bu kadar rahat ve bu kadar temelsiz şekilde ‘’gizlice çekildiği tespit edildi’’ cümlesi iddianameye konuyor? Maalesef, yanıtı da biliyorum. Bundan 9 yıl önce de yaşadım zira. O zaman da Fethullahçı savcı Zekeriya Öz, Odatv tutuklamalarına tepki gösterenlere ‘’açıklanamayacak deliller var’’ diyordu. Elbette öyle deliller yoktu. Sözde ‘’gizlilik’’ katarak kumpasa inandırıcılık sağlanmaya çalışılıyordu. Tıpkı şu an olduğu gibi… Peki… Evet, geldik burada tutuklu olmamıza gerekçe gösterilen fotoğrafa… Yani, iddianamede ‘’ilk defa’’ denilerek ‘’ifşa’’ suçlamasının yapıldığı tabut taşıma anına… Savcılar bu fotoğrafta MİT mensuplarının da olduğunu ifşa ediyor. Evet, savcılar ifşa ediyor ve biz ilk onlardan öğreniyoruz bu bilgiyi. Bakınız, haberimizdeki cümle aynen şöyle: ‘’Akhisar ilçe kaymakamı Sabit Kaya, siyasi partilerin ilçe başkanları ve vatandaşların katıldığı cenaze…’’ Yani Odatv’deki haberde, cenazeye MİT mensuplarının da katıldığına dair bir ima dahi yok. Ve keza, şu açıkça görülmüyor mu: Bizden çok önce ‘’ifşa edilmiş’’ bile olsa, açık kaynaklarda onlarca kez yer de alsa, Odatv’deki haberde… Şehidin soy ismi var mı? YOK! Nasıl şehit olduğu bilgisi var mı? YOK! Anne-babanın isimleri ve soy isimleri var mı? YOK! 110 mahalleye sahip Akhisar’da, cenazenin olduğu köyün/mahallenin adı var mı? YOK! Cenazeye ait video görüntüleri var mı? YOK! İşte tüm bunları, daha önce ifşa olmasına rağmen yayınlamayan Odatv, içinde görevdeki MİT mensuplarının da olduğunu bilse cenazeden o kareyi yayınlar mıydı? Sadece hayatın olağan akışı içinde akıl yürütülsün istiyorum. Kaldı ki… Bakınız iddianamede Murat Ağırel’e ayrılan bölümde çok dikkat çeken bir nokta var. Savcılar Ağırel’i suçlarken aynen şu cümleyi kullanıyor: ‘’Şüpheli tarafından yapılan ifşa eyleminden birkaç gün öncesinde şehitlerin MİT mensubu olduğu bilinmeksizin ve beyan edilmeksizin bir kısım paylaşımların yapıldığı tespit edilmiş ise de söz konusu paylaşımların hiçbirinde şehitlerin MİT mensubu olduğuna yönelik herhangi bir ibare veya ima bulunmadığı, Türk Silahlı Kuvvetleri mensubu olduklarının belirtildiği anlaşılmıştır.’’ Yani… Savcılar MİT mensubu olduğunu bilmeden yapılan paylaşımları aklıyor bu cümlesiyle… O halde… Gelin… İddianamedeki o cümleyi sadece 2 kelime değiştirip, tekrar okuyalım: ‘’Cenazeye katılanların MİT mensubu olduğu bilinmeksizin veya beyan edilmeksizin bir kısım paylaşımların yapıldığı tespit edilmiş ise de, söz konusu paylaşımların hiçbirinde cenazeye katılanların MİT mensubu olduğuna yönelik herhangi bir ibare veya ima bulunmadığı, vatandaş olduklarının belirtildiği anlaşılmıştır.’’ Sayın Heyet… Bakınız; savcıların kendi oluşturdukları suçsuzluk karinesini ve kıstasını kullanarak, bu tabut taşıma karesini yayınlamakta bir suç olmadığını anlatıyorum. Ve kaldı ki… Şehidin akrabası olduğunu beyan eden, 6 yıldır cenazenin kalktığı yerin muhtarlığını yapıyor olan, cenazeye herkesi davet eden kişi cenazeye katılanların MİT mensubu olduğunu bilmediğini iddia edecek ve bu davada tanık olacak… Ama cenazeye siyasi parti temsilcileri ve vatandaşlar katıldı, diyen biz ise o cenaze fotoğrafındakiler arasında MİT mensubu olduğunu bilmemiz beklenip sanık yapılacağız! Böyle adalet olur mu? Biz tabut taşıma fotoğrafındakilerin MİT mensubu olduğunu ima dahi etmememize, hatta ‘’ vatandaş’’ dememize rağmen sanık olacağız… Ama şehidin MİT mensubu olduğunu Hülya Kılınç’tan öğrendiğini ileri süren muhtar, bunu öğrenmesine rağmen MİT mensubunu fotoğrafıyla, ismiyle, ailesiyle, yaşadığı yerle ilk ifşa eden o paylaşımını silmeyecek; bizler tutuklandıktan çok sonra paylaşımını kaldıracak ve tanık olacak! Böyle adalet olur mu? Sayın Başkan, Değerli üyeler… İddianamenin en son sayfasına gelelim. Orada size hitaben ‘’Netice-i talep’’ bölümü var. Savcılar tüm iddianamede bize yönelttikleri suçlamaları bir paragrafta özetlemek istemişler. En nihayetinde ne ile suçlanıyormuşuz, o paragraftan okuyalım: ‘’Bu deliller doğrultusunda Milli İstihbarat Teşkilatı Başkanlığı mensubu olan şehitlerin kimlik bilgilerinin ve dolayısıyla da ailelerinin kimlik bilgilerinin, çalıştıkları görev ve faaliyetlerine ilişkin bilgilerin izah olunan biçimde yayımlanmak, yayılmak ve açıklanmak suretiyle 2937 sayılı Devlet İstihbarat Hizmetleri ve Milli İstihbarat Teşkilatı Kanunu’nun 27/3. fıkrasında tanımlanan suç ile TCK’nın 329’uncu maddesinde tanımlanan ‘Devletin Güvenliğine ve Siyasal Yararlarına İlişkin Bilgileri Açıklama’ suçlarını tüm şüphelilerin işledikleri anlaşılmıştır.’’ Sayın Heyet, dikkatinizi çekerim: ‘’Görevdeki MİT mensupları’’ demiyorlar iddianamenin sonunda… Şehit MİT mensubuna dair suçlama yapıyorlar. Şimdi iddianamenin ortasına mı, yoksa en sonundaki Netice-i Talep’e mi inanacağız? Her ne olursa olsun… Burada satır satır, tüm suçlamaların yersiz olduğunu, Odatv’nin haberinde hem şehit MİT mensubuna hem de görevdeki MİT mensuplarına dair hiçbir suçun işlenmediğini anlattım. Bakınız… Çok basit bir denklem var: Hülya Kılınç ya da şehidimiz Manisalı olmasaydı, bu haber yapılmayacaktı. Keza, Odatv’de diğer MİT şehidinin cenaze haberi yok. Zira, o şehirde muhabirimiz yok. Bu bile, bizim MİT mensubu ifşa etme gibi kastımız/planımız olmadığının, sadece gazetecilik saikiyle hareket ettiğimizin kanıtıdır. Peki… Suç ile fiil arasında olması gereken zorunlu bağ bu davada yokken… Neden tutukluyum/tutukluyuz? Çünkü; fiilden ziyade failin hedef alındığı bir dava bu. Öyle ya: Yoksa, haberden haberi dahi olmayan Barış Terkoğlu niye sanık bu davada? Bakınız… Bu kanun yürürlükteyken… Başka MİT mensuplarının cenazelerinden onlarca karenin yayımlandığı haberleri size göstereyim… Bakınız… MİT Başkanı’nın oğlunun düğününden görüntüleri televizyonların nasıl yayınladığından örnekler göstereyim. Bakınız… MİT mensuplarının fotoğraflarını, görevlerini de yazarak devletin valisinin dahi nasıl paylaşımlar yaptığının örneklerini göstereyim… Hal böyleyken… Bu haberler, videolar, paylaşımlar yıllardır açık açık yapılıyorken… Onlara bir soruşturma dahi açmayan Türk yargısı, haberinde MİT Kanunu’na uymak için fevkalade hassasiyet gösteren Odatv’ye neden operasyon yaptı? Evet, neden tutuklandık, neden ayda 10 milyon kişinin takip ettiği Odatv kapatıldı, neden 100 yıllık Gazi Meclis’te adımıza özel yasa çıkardılar, neden tecrit altındayız ve neden sanığız? Madem suç yok, yanlışlıkla mı oldu tüm bunlar? Hayır, Sayın Heyet. Konuşmamın başında; ‘’maalesef haklı çıktık, 15 Temmuz oldu’’ demiş ve virgül koymuştum. Şimdi noktaya doğru gidelim. Bir gazetecilik terimini açıklamalıyım: Fikri takip. Özetle; daha önce yapılan bir haberin / işlenen konunun devamındaki gelişmeleri de araştırıp kamuoyunu bilgilendirmektir. O halde, 15 Temmuz’dan sonra gazeteci olarak bizim görevimiz şu soruların peşine düşmekti: 1-      Darbe girişimi yargılamalarında neler yaşanıyor? 2-      Darbe girişimi sonrası devletteki FETÖ yapılanması temizleniyor mu? 3-      Tasfiye edilen FETÖ’cülerden boşalan devletteki koltuklara kim oturuyor? Bu soruların yanıtı, bu örgütün bu topraklara ihanetini yaşayarak görmüş ve herkes korkarken yazan gazeteciler olarak bizim için önemliydi. Ve işte bu yüzden bu soruların yanıtını, hem Odatv’de hem de ‘’Metastaz’’ kitabımızda belgeleriyle yazdık. Devletin haber ajansı takip bile etmiyorken, sabahın ilk ışıklarından gecenin geç saatlerine kadar darbe ve FETÖ davalarını takip ettik. Ve sonunda görülüyor ki… Eğer FETÖ sanıklarını görevde tutup, bir de onlara FETÖ operasyonu yaptırıldığını yazmasaydım burada olmazdım. Eğer terörle mücadele biriminin başına, terör örgütü üyeliğinden yargılanan birisinin oturtulduğunu yazmasaydım burada olmazdım. Eğer FETÖ’cüleri para karşılığı tahliye eden, başka tarikatların müridi yargı mensupları olduğunu yazmasaydım burada olmazdım. Eğer FETÖ şüphelisi olup; başka tarikatların hocalarından hüsnü şehadet aldığınızda dosyanızın kapandığını yazmasaydım burada olmazdım. Eğer FETÖ borsası sanığının çocuğunun gözü önünde öldürülmesinin perde arkasını yazmasaydım burada olmazdım. Eğer bu toprakların en tehlikeli örgütü FETÖ ile mücadelenin bir rant ve sermaye değişimi aracı haline geldiğini yazmasaydım burada olmazdım. Eğer böyle giderse, yarın bir tankın içinde, devlet gömleği giydirilen başka tarikatlara mensup darbeciler görürüz, diye yazmasaydım burada olmazdım. Ama tüm yaşadıklarıma rağmen diyorum ki iyi ki yazdım, iyi ki yazıyorum, iyi ki yazacağım. Hepsi gerçekti. Yalanlayamadılar. Bunun yerine, bir bahaneyle hapse attılar. Amaç; daha önce yazdıklarımın bedelini ödetmek ve ileride de yazmamamdı. Dedim ya; ben şehidin mezar fotoğrafının üzerine saygısızlık olmasın diye logomuzu bile koymadım. Onlar ise şehidin mezarının üzerine basarak bize siyasi operasyon yaptılar. Sayın Başkan, Değerli Üyeler… Bize sürekli dava açanlar, ölümle tehdit edenler, hapse atanlar şunu anlamıyor… Barış Terkoğlu ile yazdığımız Metastaz’ın birinci sayfasında, kitabımızı ithaf ettiğimiz iki kişi var: ‘’Adil bir gelecekte yaşamaları için Arya’ya ve Ali Derya’ya’’ Onlar bizim çocuklarımız. Biz, çocuklar adil bir gelecekte yaşasın diye bu çileli yolu seçtik. Ne kadar başarılı olduk ya da olacağız o gelecek için, ileride tarih kitapları yazar. Ama çocuğum yarın ‘’peki, o günlerde sen ne yaptın’’ diye sorarsa, başımı eğmeden gözlerinin içine bakıp anlatacağım bir mücadeleyi miras bırakmak istiyorum. Gerisi lafügüzaf." Güncelleme 15:40 Verilen ara sona erdi. Hülya Kılınç savunma yapıyor. Kılınç savunmasında şu ifadeleri kullandı: "İddianamede hakkımda; 03.03.2020 tarihinde Odatv’de imzamla yayınlanan haberde; dış istihbarat vazifesi olan şehit MİT mensubunun kimlik ve görevine ilişkin bilgilerine, şehide ait fotoğraflara ve özellikle de halen görevde olan bazı MİT mensuplarının da katıldığı cenaze törenine ait görüntülerine yer vermek suretiyle MİT’in görev ve faaliyetlerine ilişkin devletin gizli kalması gereken bilgilerini açıkladığım, yayınladığım, yaydığım ve MİT mensuplarının açık kimlik, görev ve unvanlarıyla birlikte ifşa ettiğim iddia olunmaktadır. 20 yıllık deneyimli bir yerel gazeteciyim. Hayatımda ilk defa böyle ağır bir suçlama ve ilk defa ağır ceza mahkemesi karşısında bulunuyorum. 03.03.2020 tarihinde imzamla yayınlanan haberde “MİT görev ve faaliyetlerine ilişkin devletin gizli kalması gereken bilgilerini açıkladığım, yayınladığım, yaydığım ve MİT mensuplarının açık kimlik, görev ve unvanlarıyla birlikte ifşa ettiğim” suçlamasını kabul etmiyorum. Benim yaptığım iş, birazdan açıklayacağım üzere, sadece ve sadece gazeteciliktir. Yerel bir gazeteci olarak, yaşadığım bölgede bir şehidin olması ve şehidin törensiz defnedilmesi çok büyük haber değeri taşıyan ve haber yapılmasını gerektiren önemli bir olaydır. Üstelik bu konu haberin yayınlanmasından önce devlet yetkilileri tarafından açıklanmış, özellikle Cumhurbaşkanının “Libya’da birkaç tane şehidimiz var” açıklamasıyla kamuoyunda yaygın olarak yer almış ve önemli ölçüde ilgi çekmişti. İddianamede haberi yapmam için; şehidin defnedildiği yere gitmem, yörenin muhtarı, aza, Akhisar Belediyesi Basın Bürosu görevlisi ve şehidin ailesiyle olan görüşmelerim gizli, gizemli ve suç işlemek amaçlı faaliyetler olarak anlatılmaktadır. Bu anlatımın gerçekle ilgisi yoktur. Soruşturma aşamasında gerek savcılık, gerekse sulh ceza hâkimliği ifadelerimde; haberi yapmak için şehidin defnedildiği yere gittiğimi, kimlerle görüştüğümü, haberin detaylarını nasıl ve kimlerden öğrendiğimi, şehidin mezarının fotoğrafını çektiğimi, sosyal medyada araştırma yaptığımı, haberde kullanılan diğer fotoğrafları nasıl temin ettiğimi, haberi ne zaman ve nasıl hazırladığımı, kime gönderdiğimi detaylı olarak anlattım. Soruşturma aşamasındaki ifadelerimde yalnızca görüşme yaptığım muhtar ile törende haberde kullandığım iki fotoğrafı aldığım Akhisar Belediyesi Basın Bürosu görevlisinin adını söylemedim. Bunun sebebi; Ben gazeteciyim. Basın Kanununa göre “Gazetecilerin haber kaynaklarını açıklamama “ hakkına sahibim. Haber kaynağımı açıklamak istemedim. Üstelik bu kişilerin, Şehidin cenazesiyle ilgili hazırladığım haber için, bana verdikleri bilgiler görevleri gereğiydi. Biri muhtar, diğer basın bürosu görevlisiydi. Açıkçası, haber hakkında soruşturma yapılması üzerine, benim yüzünden soruşturmaya dahil edilmelerini istemedim. Bu nedenle Muhtar Cemali Merter ve Akhisar Belediyesi Basın Bürosu görevlisi Eren Ekinci isimleri haricindeki verdiğim ifadelerim doğrudur. Aynen tekrar ediyorum. Bir gazeteci olmamın öncesinde bir kadın ve 17 yaşında bir erkek çocuk annesiyim ve her şehit haberinde, çocuğunu kaybetmiş annelerin acısını her anne gibi yüreğimde hissederim. Libya’daki şehitlerimizin olduğunu duyduğumda da bir anne olarak aynı acıyı hissettim. Libya şehitlerinden birinin Manisalı olduğu ve askeri tören yapılmadan defnedildiğini günler sonra köy muhtarının sosyal medyada yapmış olduğu bir paylaşımından öğrendim ve çok şaşırdım. Bir şehit için askeri tören yapılmaması gazetecilik açısından haber değeri taşıyan önemli bir olaydır. Hangi rütbede olursa olsun memleketi için hayatını feda eden her insan değerlidir ve bu değerle uğurlanması gerektiğini düşünürüm. Hayatını vatanı için veren bir şehide askeri tören yapılmamasının haber değeri olması nedeniyle haberi hazırlamak istedim. Haberle ilgili araştırma yaptım. Muhtar, sosyal medyada yaptığı paylaşımda nerenin muhtarı olduğunu yazmıştı. 29 Şubat 2020 tarihinde köy muhtarının telefonunu buldum ve Muhtarı aradım. Muhtara yaptığı paylaşımı sordum ve paylaşımdaki bilgileri sordum. Muhtar, “Libya Şehidinin köylerinden olduğunu, askeri tören yapılmadığını” söyledi. “Konuyu haber yapmak istediğimi” söyleyince “Köye gelmem durumunda bana yardımcı olacağını” söyledi. Cenazede fotoğraf çekip çekilmediğini sordum. Cenazeye katılan birçok insanın fotoğraf çektiğini ve bana bulabileceğini söyledi. Geleceğim zaman kendisini arayacağımı söyleyerek telefonu kapattım. 02 Mart Pazartesi günü sabah yola çıkmadan Odatv’den Barış Pehlivan’a mesaj yazarak “Libya şehidinin Manisa’nın bir köyünden olduğunu ve askeri tören yapılmadan defnedildiğini öğrendiğimi, haberi yayınlamak isterlerse haberi araştırabileceğimi” söyledim. Barış Pehlivan; “Haberi yayınlayabileceklerini, şehidin mezarının fotoğrafını çekebilirsem habere ekleyebileceğimi” söyledi. Barış Pehlivan’la da, Muhtarla da yaptığım görüşmelerde şehidin asker olduğunu sanıyordum. Gerek Pehlivan’la gerek muhtarla olan görüşmelerimde haber konusu “Libya’da şehit olan asker” ve “şehitle ilgili askeri tören yapılmamasıydı. Akhisar’a otobüsle giderken köy muhtarını aradım ve köye gelmek için yolda olduğumu, önce mezarlığa gitmek istediğimi belirterek, mezarlığa götürüp götüremeyeceğini sordum. Muhtar da “Köy kahvesini işlettiğini, işi olduğu için beni başka birisiyle gönderebileceğini” söyledi. Köye ulaştığımda kahvehaneye gittim. Muhtarla ve muhtarın yanındaki Aza ile tanıştım. Muhtarla ayaküstü biraz görüştükten sonra, Muhtar, Azanın beni mezarlığa götürebileceğini söyledi. Aza ile köy mezarlığına gittim. Mezarlıkta şehidin mezarının fotoğrafını çektim. Mezarın üstünde şehidin ismi yazılı değildi. Azaya “Şehidin ismi yazılı değil?” diye sorduğumda Aza da; “Mezarın çok yeni olduğunu, mezar yaptırılırken yazılacağını” söyledi. Aza ile cenaze töreni hakkında konuştuk. Aza, cenaze törenine belediye başkanı, kaymakam, bir milletvekili ve siyasi parti ilçe temsilcilerinin katıldığını söyledi. Askeri tören yapılmadığını söyledi. Mezarlıktan ayrılırken Azaya, “Kabul ederlerse şehidin ailesiyle görüşmek istediğimi” söyledim. Bunun üzerine Aza, şehidin babasını telefonla aradı. “Gazeteci olduğumu, şehidin cenazesi hakkında haber yapmak için köye geldiğimi, şehidin ailesiyle de görüşmek istediğini” söyledi. Baba, beni kendi evine davet etti. Aza ile birlikte şehidin evine gittik. Aza dışarıda bekledi, ben evin içine girdim. Evde, Şehidin annesi, akrabaları ve komşuları vardı. Çok ağır ve çok üzücü bir ortam vardı. Baş sağlığı dileklerimi ilettim. Çok üzülmüştüm. Biraz oturduktan sonra zar zor konuşarak “Manisalı olduğumu, gazeteci olduğumu, şehidimizle ilgili haber yapmak istiyorum, bir şeyler söylemek ister misiniz?” dedim. Şehidin annesi açıklama yapmak istemediğini söyledi. Mezarlıktan ayrılırken Azaya, “Kabul ederlerse şehidin ailesiyle görüşmek istediğimi” söyledim. Bunun üzerine Aza, şehidin babasını telefonla aradı. “Gazeteci olduğumu, şehidin cenazesi hakkında haber yapmak için köye geldiğimi, şehidin ailesiyle de görüşmek istediğini” söyledi. Baba, beni kendi evine davet etti. Aza ile birlikte şehidin evine gittik. Aza dışarıda bekledi, ben evin içine girdim. Evde, Şehidin annesi, akrabaları ve komşuları vardı. Çok ağır ve çok üzücü bir ortam vardı. Baş sağlığı dileklerimi ilettim. Çok üzülmüştüm. Biraz oturduktan sonra zar zor konuşarak “Manisalı olduğumu, gazeteci olduğumu, şehidimizle ilgili haber yapmak istiyorum, bir şeyler söylemek ister misiniz?” dedim. Şehidin annesi açıklama yapmak istemediğini söyledi. Bir anne olarak ben de çok kötü olmuştum. Biraz oturduktan sonra tekrar başsağlığı diledim ve evden ayrıldım. Dışarda bekleyen Azaya şehidin babasının evde olmadığını söyledim. Aza, babanın okulda çalıştığını söyledi. Azaya “Müsaitse, Babası ile de görüşmek isterim” dedim. Aza, Şehidin babasını aradı. Baba bizi yanına davet etti. Biz Azayla okulun bahçesine gelmek üzereyken, şehidin babası motosikletiyle gidiyormuş, Aza görüp tekrar babayı aradı. Şehidin babası yanımıza geldi. Tanıştık. Başsağlığı diledim. “Allah’ın yazdığı kaderi böyleymiş” dedim. “Gazeteci olduğumu, cenazeyle ilgili haber yapmak istiyorum, bir şeyler söylemek ister misiniz?” dedim. Haber için özel bir açıklama yapmak istemedi. Ancak ayaküstü bir süre sohbet ettik. “Çok acılı olduğunu, kafasını dağıtmak için hemen işe başladığını, kendisini öyle avuttuğunu söyledi. Oğlunu nasıl yetiştirdiğini, nasıl birisi olduğunu, en son telefonla kiminle konuştuğunu” anlattı. “Çok üzüldüğümü, şehidimizin binbaşı olduğunu öğrendim” dedim. Baba, “Şehidin binbaşı olup-olmadığını bilmediğini, uzun zamandır görüşemediklerini” söyledi. Görüşme kısa sürdü. Tekrar başsağlığı dileğinde bulunarak şehidin babasının yanından ayrıldım. Aza ile muhtarın kahvesine doğru giderken, doğal olarak yine cenazeyle ilgili sohbet ettik. Aza, cenazeye ilçe kaymakamı, ilçe belediye başkanı, bir milletvekili, siyasi parti ilçe başkanları, şehidin akrabaları ile köyde yaşayan vatandaşların katıldığını yeniden anlattı. Bir de Teşkilat Başkanı yazılı bir çelengin geldiğini söyledi. Şehidin MİT personeli olabileceği ilk kez burada aklıma geldi. Muhtarın yanına geldiğimizde Azayla olan sohbette konuştuklarımızı Muhtar’la da konuştuk. “Cenazeye ilçe kaymakamı, ilçe belediye başkanı, bir milletvekili, siyasi parti ilçe başkanları, şehidin akrabaları ile köyde yaşayan vatandaşların katıldığını“ söyledi. Cenazede ‘Teşkilat Başkanı’ yazılı bir çelengin olduğunu Muhtar da söyledi. (SORU: Muhtara Teşkilat Başkanı ne demek diye sordun mu? Hayır, sormadım. Çünkü aza gibi muhtar da bu yazının ne anlama geldiğini bilmediğini konuşmalarından anladım) Şehit “binbaşıymış” dedim. Muhtar da, “Yaşı çok gençti, binbaşı olamaz” dedi. Muhtar da, Aza da şehidin asker olup olmadıklarını bilmiyorlardı. Kafaları karışıktı. Muhtara, “telefonla görüşmemizde cenazede fotoğraf çekenler oldu, demiştin. Çekilen fotoğraflardan bana bulabilir misin?” dediğimde Muhtar bu isteğime pek istekli gibi durmadı. Ben de ısrar etmedim. Köyden ayrılırken Aza, “Akhisar merkeze gideceğini, isterse beni bırakabileceğini” söyledi. Beni merkezde bir noktaya bıraktı. Muhtar veya Aza ile görüşmemde “bu MİT Şehidi mi?” şeklinde veya “cenazeden bana fotoğraf bulmaları” konusunda herhangi bir ısrarım olmadı. Şayet böyle bir ısrarım olsa, Muhtar ve Aza bana mesafeli dururlardı. Aza beni Akhisar’a götürmeyi teklif etmezdi. Muhtara “Şehit MİT mensubu mu?” diye bir soru sormadım ve bu konuda ısrar etmedim. Şayet Muhtara “Şehit MİT mensubu” olduğu şeklinde ısrar etseydim, Muhtar Şehitle ilgili paylaşımları hemen kaldırma yoluna giderdi. Oysaki ifademin alındığı 05.03.2020 tarihinde Muhtarın paylaşımları halen açıktı ve silinmemişti. Daha sonra paylaşımlarını silmiş. Telefonumun şarjı azaldığı için telefonumu şarj etmek istedim. İndiğim yerde küçük bir açık hava müzesi vardı, daha sonra lazım olabileceğini düşünerek girip birkaç fotoğraf çektim. O sırada bir gazeteci abim (Murat Çorlu) whatsapptan aradı. Akhisar’da olduğumu söyledim. “Hazır oradayken belediye başkanı ile de bir röportaj yapmak için görüşebilir misin?” diye sordu. Belediye basın bürosundaki yetkiliyi tanıdığımı onunla görüşebileceğimi söyledim. Daha sonra bir kafeye oturarak telefonumu şarj ettim. Yaklaşık yarım saat sonra kalktım. Akhisar Belediyesi Basın Bürosu görevlisi Eren Ekinci’yi önceden tanıyordum. Ancak telefonu bende kayıtlı değildi. Basın Bürosuna gittim. Eren yoktu. Eren’i sorunca, “Bir program için belediye başkanıyla çıktığını” söylediler. Basın bürosundakilere şehit cenazesiyle ilgili açıklama, fotoğraf vs olup olmadığını sordum. “Biz bilmiyoruz, Eren cenazeye katılmıştı, Eren bilir” dediler. Telefon numarasını basın bürosundan alarak Eren’i aradım. Programa yeni gittiklerini öğrenince çok kısa konuşabildim. Eren’e daha sonra kendisini arayacağımı söyledim. Basın bürosundan ayrılarak Manisa’ya döndüm. Bu araştırmam sonucunda şehidin MİT personeli olduğunu öğrendim. İnternette yaptığım araştırmada şehidin adı, soyadı, fotoğrafı, MİT’te çalıştığı, Libya’da şehit olduğu, ‘Teşkilat Başkanı” yazılı çelengi, cenazenin vatandaşlarca taşındığı, cenazeye katılan belediye başkanı, milletvekili, siyasi parti ilçe başkanlarının katıldığı fotoğrafları gördüm. Özellikle muhtarın paylaşımlarının altında yüze yakın yorum, fotoğraf ve cenazede çekilmiş kısa bir video gördüm. Gerek internette yaptığım araştırmada, gerekse muhtarla, azayla ve şehidin ailesiyle yaptığım görüşmelerde; cenaze töreninde fotoğraf çekilmemesi, görüntü alınmaması, cenazeye katılanların fotoğraflarının çekilmemesi, ilgisiz kişilerin cenazeye katılmaması gibi herhangi bir tedbirin alınmadığını, bu konuda herhangi bir engelleme kararının da olmadığını gördüm. Eğer cenazede tedbir alınsaydı veya şehitle ilgili haberlere erişimin engellenmesi kararı olsaydı, sosyal medyada gördüğüm paylaşımlar yapılmazdı, yapılanlarsa kaldırılırdı diye düşündüm. Bunun üzerine Köy camisinden kaldırılan cenazeye kaymakamından belediye başkanına, milletvekiline, ilçe siyasi parti temsilcilerine, köy halkına kadar yüzlerce insanın katılmış olması, MİT’in çelenk göndermesi, cenaze töreninde fotoğraf çekilmemesi, görüntü alınmaması gibi cenazede herhangi bir tedbir alınmaması veya hiç kimseye herhangi bir ikaz yapılmamış olması, sosyal medyada 19 Şubat 2020 tarihinden beri yapılan paylaşım, fotoğraf ve haberlerde açıkça MİT personelinin kimliği, görevi, defnedildiği yer, cenaze törenine katılanlar, fotoğraf paylaşımları ve haberleri de göz önünde bulundurarak cenazenin gizlilik içerisinde değil, herkesin katıldığı açık bir cenaze olduğuna ve şehit MİT personelinin haberini yapmamda bir sakınca olmayacağına kanaat getirdim. Akşamüstü Akhisar Belediyesi Basın Bürosu Görevlisi Eren Ekinci’yi aradım. Önce gazetecilikle ilgili sohbet ettik. Belediye Başkanıyla bir haber yapmak istediğimi söyledim. Daha sonra “Akhisar’daki Libya şehidinin cenazesine katılıp katılmadıklarını” sordum. Belediye Başkanı ile katıldığını söyledi. Muhtarla, Azanın anlattığı gibi kaymakam, milletvekili ve siyasi partilerin ilçe başkanlarının cenazeye katıldığını, Eren’de askeri bir tören yapılmadığını söyledi. Fotoğraf çekip çekmediğini sordum, birkaç fotoğraf çektiğini söyledi. “Bana gönderir misin?” diye sordum. Evde olduğunu ertesi sabah belediyeye geçtiğinde gönderebileceğini söyledi. Akhisar Belediyesi Basın Bürosunda görevli Eren Ekinci ile konuşmanın ardından Barış Pehlivan’a mesaj yazarak cenazenin detaylarını anlattım. Asker olarak bildiğim şehidin aslında MİT personeli olduğunu sosyal medyadan öğrendiğimi, askeri bir tören yapılmadığını, cenazeye ‘Teşkilat Başkanı’ yazılı bir çelengin gönderilmiş olduğunu, kaymakam, belediye başkanı, bir milletvekili ve ilçe siyasi parti temsilcileri ile şehidin akrabaları ve köylülerle birlikte yaklaşık 350-400 kişinin katıldığını, cenazede görüntü alınmaması, fotoğraf çekilmemesi için herhangi bir tedbir alınmadığını, Akhisar Belediyesi Basın Bürosu ile görüştüğünü, Basın Bürosunca da cenazede fotoğraf çekildiğini, bunları ertesi sabah Basın Bürosu Görevlisinden alarak kendisine gönderebileceğimi” söyledim. Barış Pehlivan’da “Haberi fotoğraflarla birlikte beklediğini, Bizden önce başka birilerinin haberi yapıp yapmadığını” sordu. Ben de “İnternette yaptığım araştırmada sosyal medyada yüzlerce yazı, fotoğraf ve haberlerin olduğunu, yine internette yaptığım araştırmada sosyal medya haricinde Akhisar’daki şehit cenazesi ile ilgili yapılmış herhangi bir haber görmediğimi” belirttim. O akşam sosyal medyadan birçok fotoğraf indirdim. Özellikle Muhtarın paylaşımının altında cenaze ile ilgili yüze yakın fotoğraf ve çeşitli yorum vardı. Teşkilat Başkanı yazılı çelengin fotoğrafını ve şehitlere ait vesikalık fotoğrafları, şehit cenazesinin vatandaşlarca taşındığını gösteren fotoğrafları sosyal medyadan indirdim. Haberi hazırladım. Hazırladığım haberin amacı Şehidin kimliği, çalıştığı kurum ya da görevi değil, Şehidin Manisa’da defnedilmesi ve cenazede resmi tören yapılmamasıydı. 03 Mart Salı günü sabahı Akhisar Belediyesi Basın Bürosunun görevlisini aradım. Fotoğrafları göndereceğini hatırlattım. Bir süre sonra bana Şehidin cenazesinin akraba ve köylülerince taşındığı bir fotoğraf ve Teşkilat Başkanı yazılı çelengin fotoğrafını gönderdi. (SORU: Eren Ekinci ifadesinde, protokol fotoğrafı ve şehidin cenazesinin vatandaşlarca çekildiğini gösteren iki fotoğraf gönderdiğini, bunlardan protokol fotoğrafının haberde kullanılmadığını söyledi. Bu çelişkiyi giderir misiniz? Ben Eren Ekinci’den cenazenin taşındığı fotoğraf ve Teşkilat Başkanı yazılı çelengin fotoğrafını aldım. Protokol fotoğrafını almadım. Şayet alsaydım, muhtemelen haberde kullanmazdım. Şayet çok önemli kişiler katılmamışsa, protokol fotoğrafının haber değeri olmaz. İyi ki de protokol fotoğrafı gelmemiş ve iyi ki haberde protokol fotoğrafını kullanmamışım. Bu fotoğraf kullanılsaydı herhalde Savcılık “MİT’in üst düzey görevlilerini deşifre ettim diye bu kez herhalde çok daha ağır şekilde cezalandırılmamı isterdi.) Basın Bürosu Görevlisinden aldığım iki fotoğrafın benzerleri sosyal medyada yer alıyordu. Ancak birebir aynısı yoktu. Bu durumu da gönderdiğim haberde Barış Pehlivan’a belirttim. Benim bu açıklamam nedeniyle bu iki fotoğrafa Odatv logosunun konduğunu düşünüyorum. Daha sonra Akhisar Belediyesi Basın Bürosundan temin ettiğim iki fotoğrafı, şehidin mezarlığında çektiğim fotoğrafları ve sosyal medyadan indirdiğim diğer fotoğraflarla birlikte haber metniyle birlikte Barış Pehlivan’a gönderdim. Sabah saatlerinde gönderdiğim haber aynı gün akşamüstü yayınlandı. (SORU: şehidin mezarından çekilen fotoğraflarda Odatv logosu kullanılmamasının nedeni neydi? Bu sorunun cevabını Barış Pehlivan daha iyi bilir diye düşünüyorum. Ancak şehidin cenazesine saygısızlık olmaması için logonun konulmadığını sanıyorum.) Yaşanan olaylar bu şekilde olmuştur. Ben, Şehidimizin Manisa’da defnedilmesini ve resmi tören yapılmadığının haberini yaptım. Yaptığım iş gazeteciliktir. Haberi hangi gözle, hangi bakış açısıyla okursanız okuyun, bu haberin yalnızca ve yalnızca Şehidimizin Manisa’da defnedilmesini ve resmi tören yapılmadığına ilişkin olduğu açıkça görülmektedir. Bu haberin “MİT görev ve faaliyetlerine ilişkin devletin gizli kalması gereken bilgilerini açıklamak, yayınlamak, yaymak, MİT mensuplarının açık kimlik, görev ve unvanlarıyla birlikte ifşa etmek” amacıyla hazırlandığı iddia etmek makul, mantıklı ve hakkaniyetli değildir. Soruşturma savcılığı iddianamede; MİT personelinin şehit olduğunu, kimliğini, doğum ve ölüm tarihini, fotoğrafını, yaşadığı köyün adını vb bilgileri paylaşım yapanları MİT mensubu olduğunu bilmeden yaptıklarını gerekçe göstererek haklarında suç isnadında bulunmamaktadır. Biraz önce anlattım. Ben de; haberde yayınlanan ve “vatandaşlarca cenazenin taşındığını gösteren fotoğrafta MİT mensuplarının olduğunu” bilmiyordum ve bilmem de mümkün değildir. Üstelik, biraz önce belirttiğim gibi yazmış olduğum haberde “bu fotoğrafta MİT mensuplarının olduğu/olabileceğine ilişkin herhangi bir iz, ima, emare vs herhangi bir şeyde bulunmamaktadır. Eğer, MİT mensubu olduğunu bilmeden paylaşım yapanlar hakkında suç isnadı yapılmıyor/yapılamıyorsa, benim için de suçlama yapılmaması gerekir diye düşünüyorum. Sonuç olarak; MİT görev ve faaliyetlerine ilişkin devletin gizli kalması gereken bilgilerini açıkladığım, yayınladığım, yaydığım ve MİT mensuplarının açık kimlik, görev ve unvanlarıyla birlikte ifşa ettiğim iddiası doğru değildir. Yaptığım gazetecilik işi, İddianame de, gizli, gizemli, suç işlemek amacıyla yapılmış gibi gösterilmeye çalışılmıştır. Bu iddialar doğru değildir. Şehidin cenazesinde çekilen fotoğraflar gizlice çekilmemiştir. Haberde kullanılan iki fotoğraf Akhisar Belediyesi Basın Bürosundan temin edilmiştir. (Bunu Savcılık da doğruluyor, ama yine de suçlama yapmaya devam ediyor.) Cenazenin vatandaşlarca taşındığını gösteren fotoğraflar haber yayınlanmadan önce sosyal medyada mevcuttu. Cenazenin taşındığı fotoğraflarda cenazeyi taşıyan köylüler ve şehidin akrabaları görülmektedir. Bu fotoğrafa iddianamede iddia edildiği gibi MİT Mensuplarını deşifre etmek amacıyla haberde yer vermedim. Cenazenin vatandaşlarca taşındığını gösteren fotoğrafı haber değeri olduğu için kullandım. Bu fotoğrafa lütfen dikkatlice bakın. Bu fotoğrafta sadece ve sadece cenazeyi taşıyan köylüler görünmektedir. Odatv’de haberi okuyan okuyucu da, sıradan basit bir vatandaş da bunu böyle görür. Bu fotoğrafa bakarak “burada MİT personeli de var” görüşüne ve kanaatine varmak makul, mantıklı, etik ve hakkaniyetli değildir. Benim bu fotoğrafa bakarak, bu fotoğrafta MİT personelinin olduğunu tahminine ulaşabilmem imkânsızdır. Şayet; cenazeye MİT personelinin de katıldığı gerekçesiyle, şehidin cenaze töreninde fotoğraf, görüntü alınmayacağı, cenazeye tanınmayan kişilerin katılmayacağı şeklinde açıklamalar yapılsaydı veya bu yönlü tedbirler alınmış olsaydı ve sosyal medyada yer alan yüzlerce fotoğraf, haber, yorumlara erişim engellenmiş olsaydı, bu durumda “Evet, bu fotoğraftakiler arasında MİT personeli de olabilir” diyerek bu fotoğrafı kullanmazdım. Haberin içeriğine bakıldığında, cenazenin taşındığı bu fotoğrafta MİT personelinin de bulunduğunu çağrıştıracak herhangi bir iz, işaret, ibare vs hiçbir şey bulunmamaktadır. Eğer cenazenin köylülerce taşındığını gösteren bu fotoğrafla MİT personelini deşifre etmek amacım olsaydı, haberin içeriğinde de “cenaze şehidin mesai arkadaşları tarafından taşındı” “cenazeye MİT personeli de katıldı” gibi ibareler veya imalarda olurdu. Haberde böyle bir şey var mı? Yok. (Haberde olan şey, “cenazenin vatandaşlarca taşınması”dır.) Yani “Bu fotoğrafta MİT personeli var” diye deşifre eden ben değilim, tabi doğruysa, bu deşifreyi Savcılık yapıyor. Suçlanan ben oluyorum. Bu suçlama adil ve hakkaniyetli değildir. Teşkilat Başkanı yazılı çelenk haberin yayınlandığı 03.03.2020 tarihinden çok önce sosyal medyada yer almıştır. Bu fotoğrafın haber değeri vardır. Şehidin mezarına ait fotoğraflar yine haberin yayınlandığı 03.03.2020 tarihinden çok önce sosyal medyada yer almıştır. Bu fotoğrafların da haber değeri vardır. İddianamede Akhisar Belediyesi Basın Bürosundan aldığım fotoğraflar gizlice yapılmış bir iş gibi gösterilmektedir. Uygun görürseniz bu konuyu da açıklamak isterim. Basın Bürolarının görevi; sorumluluk alanlarında meydana gelen olay ve gelişmelerle ilgili gazetecilere bilgi vermek ve gazetecilere yardımcı olmaktır. Bu nedenle yerel gazeteciler görevlerini yaparken, basın bürolarından haberle ilgili bilgileri ve fotoğrafları alırlar. Benim yaptığım da budur. 20 yıllık gazeteciyim. Daha önce de defalarca şehit cenazesi haberi yaptım. Hazırladığım haberde; şehidin kimliğini, ailesini, görevini ve diğer MİT personelini deşifre etmedim. Haberde çok özenli ve dikkatli bir üslup kullandım. Eğer deşifre amacım olmuş olsaydı, şüphesiz çok farklı bir haber hazırlardım ve çok farklı cümleler kullanırdım. Şehidin ailesinin ve akrabalarının incinmemesi için hem haber öncesi görüşmemde, hem de haberi hazırlarken çok dikkat ettim. Ben yalnızca gazetecilik yapmak, kamuoyunu bilgilendirmek amacıyla haberi hazırladım. Tekrar ediyorum. Haberin amacı “Şehidimizin Manisa’da defnedilmesi ve şehidimize hak ettiği resmi törenin yapılmaması”dır. Suç teşkil eden herhangi bir fiilim yoktur. Suç işleme niyet ve kastım bulunmamaktadır. Suç işlediğime inanmıyorum. (Yalnız ben değil, beni tanıyan, olayı inceleyen vicdanı olan ve makul akla sahip hiç kimsenin de benim suçlu olmadığım konusunda hemfikir içerisinde olduklarını biliyorum.) Ben de herkes gibi, bu suçlamanın Odatv’nin “fincancı katırlarını ürkütmesi” nedeniyle yapıldığını düşünüyorum. Umarım yanılırım. Mahkemenizden tutukluluğumun kaldırılmasını ve beraatimi talep ediyorum." Üye hakim: Pehlivan’a gönderdiğini haber içeriğinden değişikli var mı? Kılınç: Yok. Üye hakim: Fotoğraflara kim karar verdi? Kılınç: Ben gönderdim, onlar koydu fotoğrafları. Güncelleme 14:00  Ferhat Çelik savunma yapıyor. Çelik ifadesinde özetle şunları söyledi: "Zaten medyanın yüzde 95’i AKP’nin elinin altında.. yüzde 5’i bağımsız ve kendi çabalarıyla yapmaya çalışıyor. Cumhurbaşkanı Libya’da çıkar birkaç tane şehidimiz var diye sorarsa, insanlar sorar kim bu diye? Yurt dışındaysa akla ilk gelen askerdir. Gazetecinin açık kaynaklarla haber yapması suç mudur? Benim bu haberi yapmam için bir yerden talimat almam gerekmez.
(Güncelleme 13.45) Aydın Keser savunma yapmaya başladı. Keser savunmasında özetle şu ifadeleri kullandı: "Bu haber ve yazılar bizden önce internet siteleri ve haber sitelerinde yayınlanmış ve basın özgürlüğü içerisinde haber değeri taşıdığı gerekçesiyle yapılmıştı. 4 aydır tecritteyim, eşimle yalnız bir defa görüştüm. Kardiyoloji gitmem gerekiyordu, ama cezaevinde covid19 süreciyle cezaevinden sevk edemeyeceğini söyledi." Hakim sordu: İfadenizde önce haberi sizin yaptığınızı Ferhat Çelik’in haberin yapılacağından haberi vardı demişsiniz, daha sonra ki ifadenizde ajanstan gelen haber geçmişiz demişsiniz. Hangisi doğru? Aydın Keser: İkinci ifadem doğru. Hakim: Haberin yayınlanmasına kim karar veriyor? Keser: Gazetede gündem toplantısı yaparız. Ardından gazetede çıkacak haberlerimiz de internet sitemizde yayınlanıyor. İnternet sitesinde yayınlanan haberlerin de sorumluluğu da bize ait. Üye hakim: İçeriğe nasıl ulaştınız? Keser: Tamamen editöre bağlıdır, editörün haber yayınlama bağımsızlık ilkesine bağlı.
Duruşmada ilk olarak gazeteci Murat Ağırel savunma yaptı. “Sayın Başkan, değerli heyet, kıymetli avukatlar hepinizi saygı ile selamlıyorum” diyerek başladı savunmasına. Ağırel, sanık sıfatıyla yargılanıyor olmasının nedeninin 2937 sayılı Kanunun 27. maddesi ile birlikte TCK’nın “Devlet Güvenliğine ve Siyasal Yararlarına İlişkin Bilgileri Açıklama” başlıklı 329 maddesinde tanımlanan suçları işlediği ilişkin olduğunu belirtti. Savunmasında FETÖ ile mücadele eden Kemalist bir gazeteci olduğunu belirten Ağırel, “FETÖ’nün kumpası olan Ergenekon davasında sanık olarak yargılandım. 2019 yılında bu davadan beraat ettim. Beraat ettikten sonra hakkım olmasına rağmen tazminat davası açmadım. Bunun sebebi ise; şayet alacağım tazminat bu kumpası kuran hainlerin cebinden çıkacak olsa saniye düşünmezdim. Ne yazık ki muhtemel alacağım tazminat, fukaranın cebinden ödenecektir. Dosya avukat masrafını dahi iade almadım. Bunu yapmış olsaydım rahatsız olur uyumazdım. Boğazımdan geçmezdi” dedi. “Mahkemenizde iddia edildiği gibi bir suçun olmadığını ve nasıl olmadığını savunacağım” diyen Ağırel, “Zira bu olmayan suçlamalarla tam 120 gündür cezaevinde bir hücrede tek başıma tutuluyorum. Hakkımdaki suçlamalar, ne bir somut delile dayanıyor, ne de vicdana sığıyor” diye konuştu. Ağırel hazırlanan iddianamenin, “niyetname” olduğu belirtti. Şubat ayının ilk haftasında “SARMAL” isimli kitabının satışa çıktığını aktaran Ağırel, “Satışa çıkmasından sonra bir ilgiye mazhar oldu. Bu nedenle devamlı tanıtımlara ve kitap imza günü etkinliklerine katıldım. 22 Şubat günü yani suç işlediğinim iddia edilen tweet paylaşımını yaptığım gün, Cadde Bostan Kültür Merkezi’nde imza günü etkinliğim olacaktır. O günün sabahında TELE1 TV’de Namık Koçak’ın programına canlı yayın konuğu olarak katıldım ve kitabım hakkında konuştuk. Sonrasında Kadıköy gittim. İmza etkinliği başlamadan yirmi dakika önce Sputnik Radyo RSFM’de Ahu Özyurt’un sunduğu programa telefon bağlantısı ile canlı yayına bağlandım. Bu canlı yayın 14.40 da başladı 15.00’a kadar sürdü. Konu sadece kitabımdı” ifadelerini kullandı. Programlarından sonra eşi ve çocuklarıyla bir mekanda oturduklarını aktaran Ağırel, “O sırada Cumhurbaşkanı’nın Libya’da bir kaç şehit olduğunu açıkladığına ilişkin haberleri okudum. Ülkenin Cumhurbaşkanı şehitlerimizden tane diye bahsediyordu” dedi. Konuya ilişkin binlerce sosyal medya paylaşımı yapıldığını aktaran Ağırel özetle şunları söyledi: “Sosyal medyaya baktım. Konu hakkında binlerce kişi paylaşımında bulunmuştu. Daha öncesinde ise Libya’da bir geminin vurulduğu ve şehitlerimizin olduğu haberleri vardı hatta Cumhurbaşkanlığı sözcüsü İbrahim Kalın’a da bu sorulmuştu. Sayın Kalın isabet etmediğini bildirmişti. Hatta geminin vuruldu videoları yayınlanmıştı. Bu habere ait şehitler hakkında da paylaşımlar yapılmıştı. Benim dikkatimi ise Habertürk Güvenlik Uzmanı olan askeri harekât konularında devamlı TV’lerde gördüğümüz ve şehitler konusunda en doğru bilgiler veren Abdullah Ağar’ın 19 Şubat’ta yaptığı ‘Vatan kimi zaman bilinen kimi zaman da bilinmeyen kahramanlarıyla yükselir’ yazıp ek olarak paylaştığı fotoğraflı paylaşımı dikkatimi çekti. Hiçbir kurumda bir bilgi yoktu. Araştırma yaptım ancak hiçbir yerden doğrulatamadım. Sosyal medyaya daha dikkatli baktım. Benim de yazarı olduğum Yeniçağ gazetesi internet haber servisi bu konuda bir haber yapmış ancak kaldırmıştı. Yeniçağ İnternethaber sorumlusu Batuhan Çolak silinen haberi kendi twitter hesabında birkaç tweet mesajı ile haberleştirmişti. Okudum. Şehitlerimizden birisi emekli olmasına rağmen tekrar göreve çağrılmış sonra şehit olmuş, cenazeleri de törensiz yapılmış yazıyordu. Batuhan Çolak’ı aradım. Bu bilginin daha önce de gazeteciler tarafından bilindiğini ancak doğrulatamadığını, hiçbir yerde de resmi açıklama olmadığından bahsetti. Batuhan resmi kurumlardan onaylattığını bildirdi. Şehitlerimizin törensiz gömüldüğünden bahsetti. Üzüntülerimizi dile getirdik. Her Türk evladı gibi ben de her şehit haberinde çok üzülüyorum. Çünkü şehitleriz tane değildir. Bir babadır, ağabeydir, oğuldur, kocadır, sevgilidir. Şehit şahadete erdiğinde can veren sadece kendisi değildir. Tüm sevdikleridir. Şehidimiz ister asker, ister polis, ister memur, ister vatandaş olsun. Hepsi bu toprakların evlatlarıdır. Hak ettikleri değeri göstermek zorundayız. Yapılacak tören bu değerlerden en önemlisidir. İşte tam bu saikle, gazeteciliğin vermiş olduğu haber refleksi ile düzgün, doğru bilgileri ve düşüncelerimi paylaşmak istedim. Biraz daha sosyal medyaya baktım. Sol gazetesi bizim gazeteyi ve Batuhan Çolak’ı kaynak göstererek yine aynı saatlerde paylaşım yapmıştı. Şehitlerimizle ilgili haberlerin Batuhan ve Yeniçağ’da yayınlanma saati öğle sularındaydı. Çok basit bir araştırma ile şehitlerimizden birinin devre arkadaşlarının paylaşımını gördüm. 1993’lüler Derneği”nin paylaşımıydı. Şehidimizin de fotoğrafı vardı. Ancak farklı farklı fotoğraflar kullanılıyordu. Biraz daha bakındım. Muhtarın paylaşımına tekrar denk geldim. Şehitlerimizin baba adı, adresi, defin yeri bildiriliyordu. Ekşisözlük, Facebook, Twitter şehitlerimizin resimleri ile bilgiler ile doluydu. Şehitlerimizden biri albaydı. Diğerinin binbaşı olduğu yazılıydı. Sadece bir yerde yazılmıştı. “Yorumların birinde de “meslek memuru” ifadesi vardı. Bu Dışişleri’nde kullanılan bir terimdi. Memurun ne işi var orada dedim kendi kendime. Sonrasında iddianamede de yer alan paylaşımı yaptım. Bu paylaşımı yapmamda ki gayem şehitlerimizin şahadetini yüceltmek ve bu kahraman vatan evlatlarının hak ettiği ilgiyi ulaşmasını sağlamaktı.