İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisinin (İSİG), yüzde 90’ını ulusal ve yerel basından; yüzde 10’unu ise işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri ve sendikalardan öğrendiği bilgilere dayanarak tespit ettiği verilere göre, Ocak ayında en az 141 emekçi, iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi.İSİG'in İş Cinayetleri raporundan öne çıkan başlıklar şöyle: 141 emekçinin 120’si ücretli (işçi ve memur), 21’i kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor. Ölenlerin 2’si kadın işçi, 139’u erkek işçi. 2’si 14 yaş ve altında olmak üzere 5 çocuk çalışırken can verdi. Savaş nedeniyle yurtlarından gelen 10 mülteci/göçmen işçi yaşamını yitirdi. Mülteci/göçmen işçilerin 5’i Suriyeli, 2’si Afgan, 2’si Pakistanlı ve 1’i Tacik. Ölümler en çok inşaat, tarım, metal, taşımacılık ve belediye/genel işler işkollarında gerçekleşti. En fazla ölüm nedeni yüksekten düşme, trafik/servis kazası ve ezilme/göçük. En çok iş cinayeti İstanbul, Bursa, Antalya, Kocaeli, Konya, Adana, Aydın ve İzmir’de yaşandı. Ölenlerin 11’i (yüzde 8) sendikalı işçi, 130 işçi ise (yüzde 92) sendikasız. Sendikalı işçiler gıda, madencilik, metal, enerji, taşımacılık ve belediye işkollarında çalışıyorlardı. İŞÇİ İNTİHARLARI İSİG, Ocak ayı raporunda işçilerin intihar girişimlerini de irdeledi. Neoliberal saldırı politikalarının hayata geçirilmesi ile birlikte güvencesiz çalışma koşullarının, işçilerin yaşamını ciddi olarak tehdit etmeye başladığını ve iş kazalarının sayısında artış olduğunu vurgulayan İSİG, gerekli önlemler alındığında bu kazaların ortadan kaldırılabileceğinin altını çizdi. İşe bağlı intiharların, iş kazası olarak kabul edilebilmesi için çalışma ile ilişkili olduğunun ispatlanmasının gerektiğini belirten İSİG, raporunda, bu durumun zorluğunun, sorunun tanılanmasını ve boyutunu görünür kılmayı engellemekte olduğunu söyledi. İşe bağlı intiharların, güvencesiz çalışmanın işçilerin sağlığına bir yansıması olduğunu kaydeden Meclis, işçi intiharlarıyla ilgili şu verileri paylaştı: 2013 yılında en az 15 işçi, 2014 yılında en az 25 işçi, 2015 yılında en az 59 işçi, 2016 yılında en az 90 işçi, 2017 yılında ise en az 89 işçi işyeri içinde (işyeri dışında ise işe bağlı olarak) intihar ederek yaşamını yitirdi. İŞÇİ İNTİHARLARININ 3 NEDENİ Türkiye’de işçi intiharlarının 3 nedenini; borç, mobbing ve işsizlik olarak açıklayan İSİG, raporda şu ifadeleri kullandı: "Savaşın örtemediği gerçek, yana yakıla büyüyor. İş cinayetleri ve meslek hastalıkları artıyor, işsizlik ve borçlar büyüyor, işçilerin örgütsüzlüğü had safhada. İşçiler ya umudunu kaybediyor ve yaşamlarına son veriyor ya da direnişin yeni biçimlerini bulmaya çalışıyor. İşte ‘Yaşamak İçin Direnİşçi’ sloganımız tam da burada anlam buluyor. İşçi sınıfı tam da bu noktada örgütlenmeli, birlik ve dayanışma içinde olmalı, işçi sınıfının evrensel değerleri olan eşitlik, özgürlük, kardeşlik ve barış için örgütlenmeli. Yaşamak ve yaşatmak için ÖRGÜTLENMELİ..."