Gazeteci Özlem Gürses, Sözcü Televizyonu'nda yayınlanan Nokta Atışı programına katılarak açıklamalarda bulundu. Gürses şunları söyledi:
* Öncelikle herkese çok teşekkür ederim Sözcü TV ekranlarına bana o platformu açtıkları için çok çok teşekkürler. Süreç boyunca ben telefonuma uzakken gelen mesajlara ne cevap verebildim ama biliyorum, duyuyorum beni destekleyen sevgisini anlayışını gösteren herkese temsilcilerden izleyicilere kadar herkese genç kardeşlerimden beni destekleyen büyüklerimize var olun demek istiyorum.
* Bir teşekkürüm de, 30 saattir, Ankara'da otel odasında başladığım arkasından 4 buçuk saatlik Ankara İstanbul yolculuğu yaptığım sonra nezarethaneye gittiğim savcılığa götürüldüğü ve arkasından da ev hapsiyle evime döndüğüm süreç boyunca titiz profesyonel davranan güvenlik ve sağlık güçlerine teşekkür ederim.
'Hiç bileklerime kelepçe takılmamıştı'
* Hayatımda hiç nezarethanede uyumamıştım hiç güvenlik şubede ifade vermemiştim. Hiç bileklerime kelepçe takılmamıştı. Hayatımda hiç beni başka bir kimlikle tanıtmak isteyen trollerin hedefinde olmamıştım. Enteresan bir deneyimdir benim açımdan derslerle dolu bir deneyimdi.
* Biz gazeteciler anların müsveddesini tutan insanlarız. O insanların bana bakışı sessizliklerimiz tanık olduklarımız çok başka dünyalardaydım. Kelepçe ile yürürken göz göze geldiğim insanların desteğini asla unutamam. Beni tanıyan, beni bilen, yayınlarımdan herhangi birini 15 dakika izleyen benim TSK'ya herhangi bir hakaret, hele hele eli kanlı terör örgütleri ile hayatım boyunca karşı çıktığım yapılarla aynı seviyede tutmayacağımı bilir. Ama insan bir kelime üzerinden saatlerce kendini anlatmak durumunda kalabiliyor. Bu çok yorucu. Ben dostluğa inanan bir insanım. Gazetecilikte de buna inanıyorum. Sözcü TVnin de farkının bu olduğunu düşünüyorum. Bu çeşit travmalar toplumsal barışa zarar veriyor. Bunu bugün ben yaşadım seneler içinde sayısız meslektaşım yaşadı. Çok daha acı bitenlerini yaşadı insanlar. Daha fazla uzatmayı ülke adına şımarıklık olarak buluyorum.
'Korkmadım'
* Korkmadım. Korku denemez ona. Korku başka bir duygu o duygu bana uzak. Öyle olursa biz gazeteciliği yapamayız. Annemin korkabileceğini düşündüm. Annem 77 yaşında. Benim dünyamdan da o kadar uzaktır ki.
* Şeyi fark ettim benim hiçbir b planım yokmuş. Aramam gereken insanların hiçbiri ile ilgili telefon numarasını bilmiyorum. İnternetten onlar bulmaya çalıştılar. O kadar hazırlıksız o kadar aklıma bile getirmemişim ki böyle bir şey olabileceğini.
* Mehmetçiklerimizi üzmek hakaret etmek gibi bir üslubum asla olmadı. Bu ülke hepimizin. Eğer o evlatlarımızın yüreklerinde ufacık bir üzüntüye yol açtıysa açıkçası en çok buna üzülürüm.
