Ben geçmiş zamanlarda suskun kaldığım için çok pişmanım
Ukraynalı Elena Stakhovskia işgal edilen ülkesini, yurt dışına kaçan vatandaşlarının davranışlarını ve bir mağdur olarak hissettiklerini anlatıyor.
Bugünkü yazımda Ukrayna’da yaşayan ve sesini duymanızı istediğim bir kadın olan Elena Stakhovskia ile yaptığım söyleşiyi paylaşacağım…
Elena, yeğenimin arkadaşı… Bu sayede kendisini tanıdım. Genç yaşta savaşa tanıklık eden Elena’nın anlatacaklarını okumanızı öneririm.
Görüntülü olarak yaptığımız söyleşide bize tercümanlık yapan Oksana Erbay’a da ayrıca teşekkürlerimi sunuyorum. Oksana, aslen Ukraynalı olan bir Türk vatandaşı… Aile bireylerinden savaş bölgesinde olanlar var. Bu sebeple Oksana ile Elena’nın gönül dostlukları oluştu.
Elena, seni tanıyabilir miyiz?
Ben, Kiev sakiniyim… Bruva adında ki yerleşim yerinde doğdum ve orada yaşıyorum. Yüksek Lisans mezunuyum. Ziraat ve müzik okulu okudum. Mezun olduğumda alanımla ilgili iş bulamadığım için farklı sektörlerde çalıştım. Hayatımı değiştiren şey bir gün alışveriş merkezinde katıldığım sanat sergisi oldu. O kadar etkilendim ki “Ben de yapabilirim.” diye düşündüm ve kurslara katıldım… Kendimi çok geliştirdim ve yeni şeyler öğrendim sonunda bu alanda çalışmaya başladım. Her şey çok güzel gidiyordu ama savaş, çok sevdiğim işimi elimden aldı.
Savaş başladıktan sonra Ukrayna’dan ayrılanlar oldu. Siz ülkeden ayrılmayı istemediniz mi?
Ben annemle yaşıyorum. O, 74 yaşında ve hiçbir şekilde ülkeyi terk etmek istemedi. Kendisini yalnız bırakamayacağım için ben de gidemedim.
Savaş başladığında ne hissettin?
Biz, televizyonda haberlerde savaşın başlayacağını dinliyorduk ama ihtimal vermiyorduk… Kimse bir savaşın başlayacağına inanmıyordu… Bir sabah 4.30 da patlamalarla uyandığımda kanım dondu…Bir şekilde gerçek olmamasını diledim ama maalesef dehşeti yaşadım.
Savaştan sonra hayatında neler oldu?
Ulaşım kısıtlı… Hiçbir yere hareket edemiyoruz… Güvensiz bir ortamdayız. Apartmandan dışarı çıkmaya korkuyoruz…Bunlarla birlikte her geçen gün çevremdeki insanların davranışları beni şaşkınlığa sürüklüyor… İnsanların farklı yüzlerini tanıdım bu da beni şoke etti. Savaş, insanlara karşı düşüncelerimin değişmesine sebep oldu.
Seni bu kadar etkileyen ne oldu?
Mesela bazı insanların şehirlerinde bir savaş yokmuş gibi davranmaları… Her şey normalmiş gibi lüks tüketim derdinde olmaları… Ülkeyi terk edenlerin yaptıkları ilk işin kuaföre gitmek ve alışveriş yapmak olması… Ülkeden çıktıkları zaman savaşı unutuyorlar. Sanki ülkeyi terk edince her şey bitmiş oluyor.
Bunun dışında biz, Rusya’nın agresif bir ülke olduğunu biliyorduk fakat orada yaşayan insanlar için hiçbir zaman kötü konuşmazdık. Bugün Putin’i destekleyen insanların bizimle ilgili olumsuz sözleri beni şoka uğratıyor.