Barış için Akademisyenler bildirisi imzacısı, Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi öğretim üyesi Prof. Dr. Mine Gencel Bek, KHK ile ihraç edilen akademisyen arkadaşlarının yerine derse girmeyeceğini söyleyerek istifa etti. KHK’ler ile ihraç edilen arkadaşlarının yerine derse girmeyeceğini belirten Bek, "Eylül başında ilk KHK’larla barış imzacısı arkadaşlarım işten atıldığında düşündüm ilk kez istifa etmeyi. Sonrakilerle koridorun solunda ve sağında bir bir odalar boşaldı. Atılan arkadaşlarımın isimleri aynı gün söküldü kapılardan, web sitelerinden de adları, öz geçmişleri. Geçmiş olsun bile demeyenler vardı. Bizlere selam vermeyenlerin sayısı her gün artıyordu. Bana ek soruşturma açılmasını talep edenler de oldu ve hatta belden alta vuran oldu ki bu konudaki sessizliği bir türlü affedemiyorum. Böyle bir ortamda fakültede bulunmam çok zorlaştı” diye yazdı. Bek'in mesajı şöyle:  “Gecikmiş bir istifa” “30 Ocak Pazartesi günü Ankara Üniversitesi İLEF’e istifa dilekçemi verdim. Henüz umduğum gibi bir rahatlık ve hafiflik hissi yaşayamadım. Belki yazarsam ve açılırsam yaşarım. Çok gecikmiş bir karar bence. Son bir yıldır zaten küçükten büyüğe her türlü idari görevimden ayrıldım, ana bilim dalı başkanlığından senato üyeliğine. "Eylül başında ilk KHK’larla barış imzacısı arkadaşlarım işten atıldığında düşündüm ilk kez istifa etmeyi. Sonrakilerle koridorun solunda ve sağında bir bir odalar boşaldı. Atılan arkadaşlarımın isimleri aynı gün söküldü kapılardan, web sitelerinden de adları, öz geçmişleri. "Geçmiş olsun bile demeyenler vardı. Bizlere selam vermeyenlerin sayısı her gün artıyordu. Bana ek soruşturma açılmasını talep edenler de oldu ve hatta belden alta vuran oldu ki bu konudaki sessizliği bir türlü affedemiyorum. Böyle bir ortamda fakültede bulunmam çok zorlaştı. Her gün atılmayı beklemek yerine okuma ve yazmanın o hiç de nankörlük etmeyen dünyasına dönmek istiyorum artık. Tek üzüntüm, arkamda bıraktığım ve bitişe çok yakın üç pırıl pırıl doktora tezi öğrencisi başta olmak üzere, tüm öğrencilerim. “İstifa, psikolojik olarak bir türlü yapmaya cesaret edemediğim bir şey olduğundan bir ay kadar önce ücretsiz izin istedim önümüzdeki dönem boyunca. Gerekçe olarak belirttiğim ‘bir süre okuldan uzaklaşmak istiyorum’ şeklindeki ifademin üslubunun uygun görülmediğini ve de atılan arkadaşların derslerine dair planlamadan sonra bana cevap verileceğini öğrendiğimde artık istifaya hazırdım. "Hiçbir atılan arkadaşımın dersini veremeyeceğimi dilekçeyi yazdığım ‘amirim’e ilettim. Cevaben bana ‘kurum içi görev ve sorumluluklar’ hatırlatıldı. 7 yaşından beri çalışmak dışında ne yapılacağını bilmeyen bir kişi olarak bundan o kadar incindim ki halen rektörlükte bekleyen ücretsiz izin başvurumun sonucunu beklememeye karar verdim. Zira artık İLEF’e hiç dönmek istemiyorum. Herkese hayırlı olsun.”